Is het een monster, of een spook dat de wereld doortrekt? Een spook leeft slechts in onze fantasie, een monster bestaat wel degelijk. Antisemitisme is zo’n hellewicht. Het veroorzaakt grote angst bij velen. Vooral in Europa duikt dit monster op na de slachtpartij van Hamas op 7 oktober vorig jaar.
Joden zijn nooit ergens lang veilig. Vooral niet in Europa. Ons continent heeft een bloedrode geschiedenis van Jodenhaat en -uitroeiing. Het is dieptreurig dat vandaag bij Joodse onderwijsinstellingen gewapende beveiliging noodzakelijk is. Niet alleen in ons land. Soms moet een school een of meer dagen de deuren sluiten, omdat de veiligheid van de leerlingen niet gegarandeerd kan worden. Geen synagoge, Joods feest of cultureel evenement kan zonder beveiliging. Toen op de Dam kort na 7 oktober velen solidariteit met Israël betuigden, was grote politie-inzet nodig. Na afloop werd de aanwezigen dringend geadviseerd omwille van eigen veiligheid Israëlische vlaggen en Joodse herkenningstekens op te bergen. Een concert van Lenny Kuhr in Waalwijk werd verstoord door anti-Joodse demonstranten. Het Nieuw Israëlietisch Weekblad moet onherkenbaar worden verzonden. De Hogeschool Utrecht schrapte aanvankelijk een lezingencyclus over de Holocaust. De herdenking van de Kristallnacht in de Portugese Synagoge in Amsterdam kon slechts plaatsvinden onder strenge bewaking. Elders moesten delen van of complete herdenkingen worden geannuleerd. De opening van het Holocaustmuseum in Amsterdam op 10 maart verliep evenmin vlekkeloos. Terwijl in de synagoge werd stilgestaan bij de moord op 6 miljoen Joden, joelde buiten een opgewonden menigte ”From the river to the sea…” Joodse studenten aan onze universiteiten voelen zich onveilig, bedreigd door medestudenten, zelfs door docenten. Er zijn hotels die Joden weigeren.
Het monster van het antisemitisme heeft de kop weer voluit opgestoken. Het spookt door de wereld en is actief in veel Europese landen. Het wordt aangevuurd door vooral de ultraorthodoxe islam. Hebben we met aanhangers van die stroming te verwelkomen het paard van Troje binnengehaald? In De Telegraaf schreef de uit Iran afkomstige cultureel psycholoog Keyvan Shahbazi: „Ik ben bezorgd dat we op de tweede verdieping te druk zijn om met een zaklamp de zogenaamde racistische, homofobe en transgender onwelgevallige woorden in ons vocabulaire op te sporen en daarbij elkaar de maat te nemen, terwijl op de eerste verdieping de vlammen uit de ramen slaan.” Ik vrees dat hij gelijk heeft.
