De bekommering van de arme ziel die zo begenadigd is, is de vrees dat hij tegen de Heere zou zondigen en Hem ongehoorzaam worden. Nooit zag ik de zonde half zo afschuwelijk onder het gevoel van de veroordeling van Gods wet in mijn geweten en het gevoel van Gods wraak over mijn zonden dan toen ik geleid werd tot Golgotha en de Heilige Geest Jezus openbaarde en mij zegende met het dierbaar geloof om Hem te aanschouwen als mijn God, mijn Jezus. Ik zag Hem op een geestelijke wijze, door het geloof: Zijn handen, Zijn voeten, Zijn zijde, Zijn hoofd. Ik zag Hem door het geloof, doodbloedende voor mij.

O, mijn vrienden, toen waren mijn indrukken zo overweldigend dat ik uitriep: „Wat, alles voor mijn verdoemelijke zonden?” Ik zag dat ik Hem kruisigde, dat ik de nagels in Zijn handen en voeten sloeg. En ik gevoelde zo’n haat tegen de zonde, zo’n walging van mezelf en een afschuw van mijn goddeloze daden. Maar op dezelfde tijd ook zo’n liefde tot Hem, dat ik geen woorden kon vinden om de gevoelens van mijn hart uit te drukken. De Heere zegt in Zacharia 12:10: „En zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben; en zij zullen over Hem rouwklagen als met de rouwklage over een enigen **** zoon; en zij **** zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene.”

John Warburton,
predikant te Trowbridge

(”Preek over Hooglied 2:16a”, uitgave 1976)