Iraans kernwapen moet voorkomen worden
Extreem gevaar. Dat is de kwalificatie die het Institute for Science and International Security (ISIS) in een nieuw rapport aan het Iraanse atoomprogramma hangt. Het is het hoogste dreigingsniveau op een schaal van zes die de Amerikaanse denktank hanteert om het gevaar van de ontwikkeling van kernwapens aan te duiden. Nog nooit was Teheran zo dicht bij een atoombom, waarschuwt het instituut.
ISIS volgt de Iraanse nucleaire inspanningen sinds begin jaren 90. In rapporten werd het dreigingsniveau de afgelopen jaren steeds verder opgeschroefd. Deze week waarschuwde de organisatie dat Teheran binnen een week voldoende hoogverrijkt uranium kan hebben om ten minste één kernwapen te produceren. Na een maand kan dat aantal oplopen tot zes en binnen een halfjaar kan de teller op twaalf staan.
Sinds 2022 wijst het instituut erop dat de zogenoemde break out-tijd voor Iran al op nul staat. Dat betekent dat de Islamitische Republiek over voldoende uranium beschikt dat tot 60 procent is verrijkt. Dat materiaal kan binnen zeer korte tijd tot 90 procent worden opgewerkt, het percentage dat nodig is om een atoombom te maken.
Dat wil niet zeggen dat Iran daarmee binnen afzienbare tijd over geavanceerde nucleaire wapens beschikt. Het besluit moet eerst worden genomen om daadwerkelijk tot productie over te gaan.
Bovendien zal zo’n primitieve atoombom hooguit per vrachtwagen of schip op afstand tot ontploffing kunnen worden gebracht en niet via een draagraket kunnen worden afgeschoten.
Desondanks is het ISIS-rapport ronduit alarmerend. Het bewijst eens te meer wat de wereld allang wist – of kon weten: dat het Iraanse atoomprogramma bepaald geen vreedzame doeleinden dient. Voor medische toepassingen zijn veel lagere percentages van uraniumverrijking voldoende.
Het laat ook zien dat Teheran, ondanks alle internationale diplomatie, VN-inspecties, economische sancties en sabotageacties van de afgelopen jaren, gestaag verder werkt aan zijn atoomprogramma.
Die nucleaire ambities komen bovenop alle andere ontwrichtende activiteiten waarmee de Islamitische Republiek zich bezighoudt en die een centrale rol spelen bij de huidige onrust in het Midden-Oosten. Iran steunt alle gewelddadige terreurbewegingen en milities die momenteel voor chaos en geweld in de regio zorgen. Variërend van de Palestijnse Hamas in Gaza tot de Houthi-rebellen in Jemen.
Van vrijwel alle brandhaarden in het Midden-Oosten lopen rechtstreekse lijntjes naar Teheran, dat als een spin in het web zijn gewelddadige invloed in de toch al uiterst gespannen regio probeert uit te breiden.
Daarom moet koste wat kost worden voorkomen dat de Islamitische Republiek ook nog eens de beschikking over kernwapens krijgt. Maar vooralsnog lijkt niets de nucleaire ambities van de ayatollahs in de weg te staan.
