„Ik ben blijvend veranderd”, zegt Ava Miller, inmiddels tweedejaarsstudent atletiek aan Asbury University. „Mijn ervaring tijdens de opwekking is in alle opzichten vormend geweest. Mijn hart werd geopend om me over te geven en met alles wat in me is God te verheerlijken. Ik heb ervaren hoe de banden van angst en zelfmoordgedachten werden verbroken. Ik heb gezien hoe mensen door God werden verlost. Er vonden ook steeds weer fysieke wonderen plaats. Ik heb heel eenvoudig eerbied en ontzag gekregen voor Wie mijn God is. Mijn geloof in de radicale werking van de Heilige Geest zal nooit meer hetzelfde zijn.”

Ava’s medestudent Nick Fort zegt een vergelijkbare ervaring te hebben. „Toen ik naar Asbury kwam, wist ik wel iets over God, maar ik miste een krachtig geloof. God heeft dat in mij gewerkt gedurende de drie jaar dat ik hier aan deze universiteit ben. De opwekking hielp mijn verlangen naar Christus te versterken toen ik Hem realtime zag werken. De opwekking was zo groot en kwam in een tijd van nood voor onze studenten en de wereld. God bestaat echt en Hij leeft!”

Buitengewoon

Dergelijke getuigenissen zijn er volgens dr. Kevin Brown, rector van de particuliere christelijke universiteit in de staat Kentucky, veelvuldig. Hij schrijft in zijn jaaroverzicht: „Woorden schieten tekort om de overvloed aan ervaringen en verhalen te vertellen.” Volgens Brown is „het na-ijleffect” van de opwekking nog steeds merkbaar in de sfeer aan zijn universiteit. „Studenten en ook docenten nemen de tijd voor Bijbelstudie, gebed en meditatie. Ze proberen zichtbaar Christus na te volgen.”

De rector noemt de opwekking in zijn jaarbericht „het hoogtepunt” in zijn academische carrière. „In feite is dit misschien wel het meest buitengewone moment van collectieve godsvrucht dat ik ooit in mijn leven heb gezien. Ik ben er voor altijd dankbaar voor. Zelf ben ik ook voor altijd veranderd.”

Verwondering

Zachary Meerkreebs, de voorganger die op 8 februari 2023 de meditatie in de universiteitskapel verzorgde, zegt na een jaar nog niet bekomen te zijn van de verwondering over de opwekking. Veel tijd voor een uitgebreide reflectie erop heeft hij niet. Sinds de gebeurtenissen van vorig jaar reist hij stad en land af om „de boodschap van bevrijding door het Evangelie van Jezus Christus te verbreiden.” Tijdens een betrekkelijk kort gesprek via Facetime geeft hij wel aan „nog steeds aan het bijkomen te zijn van de krachtige werking van Gods Geest na een eenvoudige toespraak. En het was bepaald niet mijn beste preek.”

Meerkreebs sprak die morgen over Romeinen 12:9 en 10: „De liefde zij ongeveinsd. Hebt een afkeer van het boze, en hangt het goede aan. Hebt elkander hartelijk lief met broederlijke liefde, met eer de een de ander voorgaande.” Daarbij drong hij er bij zijn gehoor op aan Christus aan te nemen, om te delen in Zijn liefde en die vervolgens aan anderen te bewijzen. Indringend was zijn oproep: „Kies dan heden wie je wilt dienen.”

Toen tijdens de preek niemand opstond en naar voren kwam, was Meerkreebs naar eigen zeggen teleurgesteld. Na de meditatie appte hij naar zijn vrouw: „Ben klaar. Kom zo naar huis om eerst een dutje te doen.” Maar toen hij het podium afstapte, kwamen er plotseling enkele jongeren naar voren en wilden bidden. „Ik kon urenlang niet naar huis, want de stroom jongeren die met me wilden bidden bleef maar aanhouden.”

Meerkreebs zegt niet alleen een verandering bij de studenten te hebben gezien; ook docenten kwamen om te bidden en te zingen. „Ook in hun leven kwam er een wending.”

Onvergetelijk is voor hem het moment dat alumni van Asbury via een zogenoemde Teams-meeting met elkaar in gebed gingen. „Zeer geleerde heren en dames uit allerlei uithoeken van Amerika en van de wereld beleden hun zonden, waren in tranen en gaven hun leven aan God.”

Joodse ouders

Ook voor zijn eigen leven bracht de opwekking een keer. De tatoeages op zijn arm verraden dat Meerkreebs een ruig leven achter de rug heeft. „Als zoon van Joodse ouders groeide ik op met de Thora. Als puber gaf ik de brui aan het geloof. Na een leven vol moeiten en verdriet, onder andere door de scheiding van mijn ouders, kwam ik op 29 november 2006 tot bekering. Toen ontmoette ik Jezus. Hij raakte mij aan. Ik heb mijn leven die dag aan Hem gegeven. Maar de gebeurtenissen van vorig jaar hebben mijn geloofsleven verdiept. Ik heb gezien dat God echt krachtig kan werken.”

Vrucht

Gevraagd naar het blijvend effect van de gebeurtenissen in Asbury, een jaar geleden, wordt Meerkreebs voorzichtig. Hij waarschuwt dat het heel goed mogelijk is dat mensen gewoon verder gaan met hun leven nadat ze een intense spirituele ervaring hebben gehad. „Dat is verleidelijk. Het lijkt gemakkelijk om Gods werk te negeren. Die verzoeking is er voor iedere hoorder van Zijn Woord.”

Maar Meerkreebs spreekt ook van „bemoedigende getuigenissen. Jongeren zeiden oprecht God te willen dienen. Ik geloof dat ze het meenden. En ik weet ook dat er vele studenten zijn die sindsdien dagelijks bezig zijn met Gods Woord en in gebed zijn. Maar de grote oogst moet nog komen. Pas als Christus wederkomt, zullen we zien wat het blijvend resultaat is geweest. Jezus leert ons in de gelijkenis van het zaad dat er veel zaad uiteindelijk geen vrucht draagt. Soms lijkt het erop dat het snel groeit en het gewas er goed bij staat. Maar het gaat uiteindelijk om de vrucht, de blijvende vrucht. Aan mij is niet het oordeel om de kwaliteit daarvan te beoordelen. Die wordt gekeurd als de grote oogst daar is. Maar laten we nu dankbaar zijn dat God mensen stilzette en bepaalde bij Zijn Evangelie.”

Lees ook

„Biddend, huilend, aanbiddend” in de kapel van Asbury University VS