„Het is niet typisch christelijk om groen te zijn, maar wél om de hoop erin te houden door het geloof in onze Heere,” meent cultuurfilosoof Evert-Jan Ouweneel.
Ouweneel sprak zaterdag tijdens de bijeenkomst ”GroenGelovig. In beweging voor Gods schepping”, die werd georganiseerd door Tearfund, in samenwerking met andere christelijke organisaties. De dag in de Basiliek te Veenendaal, die ging over duurzaamheid voor christenen, trok ruim duizend aanwezigen, oud en –vooral– jong.
Het bekende bakje koffie aan het begin van de dag is al een statement. De aanwezigen is gevraagd om hun eigen mok mee te brengen en daaraan is massaal gehoor gegeven. Opvallend zijn ook de ingelaste momenten van stilte gedurende de dag – met of zonder zachte muziek op de achtergrond. Tijdens die stiltemomenten komen er beelden voorbij die gaan over de economie, de Maker, de schepping en het eigen hart. In het programmaboekje is ruimte voor reflectie op deze onderwerpen.
<InlineImage imgUrl=“https://images.rd.nl/fill/w:2500/h:2500/plain/https%3A%2F%2Ferdee-prod-bucket-s3-001.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com%2F19767826_0381d7dfb9.JPG” caption=“De dag “GroenGelovig”, zaterdag in Veenendaal. beeld VidiPhoto” alt=“19767826.JPG” />
Beroepsoptimist
In zijn statement zegt Ouweneel, strategiedirecteur identiteit bij het Leger des Heils, dat het in deze tijd moeilijk is om de moed erin te houden, nu er zoveel grote, moeilijke kwesties op de wereld zijn. De klimaatkwestie duurt te lang om voortdurend bewogen te blijven.
Ouweneel heeft twee adviezen om daarmee om te gaan. Het eerste is: doe wat je kunt doen, met ernst en mildheid. „We hebben ecologisch discipelschap nodig. Ernst is belangrijk, omdat het om een belangrijke zaak gaat, maar ook mildheid, om elkaar aan te moedigen en de ruimte te geven. Iets dergelijks gebeurt ook in de Bijbel. Het volk Israël mocht terugkeren naar God, ook als het gefaald had.”
<InlineImage imgUrl=“https://images.rd.nl/fill/w:2500/h:2500/plain/https%3A%2F%2Ferdee-prod-bucket-s3-001.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com%2F19767829_f48a237f60.JPG” caption=“De dag “GroenGelovig”, zaterdag in Veenendaal. beeld VidiPhoto” alt=“19767829.JPG” />
De tweede stelling van de filosoof is: richt je zintuigen op dat wat God enthousiasmeerde over deze wereld. „God zag dat deze wereld mooi was. Dit is het mooiste cadeau dat Hij gegeven heeft aan de mensheid. Kunnen we dat nog blijven zien? We hebben maar één negatieve gedachte nodig om het mooie van de schepping niet meer te zien.”
Ouweneel noemt christenen „de beroepsoptimisten van de samenleving” omdat ze getuigen van de hoop. Hij stelt dat het niet typisch christelijk is om groen te zijn, maar wel „om de hoop erin te houden door het geloof in onze Heere.”
Statafel
Theologe, activiste en auteur Ruth Valerio gaat in haar toespraak in op de schepping. Tijdens een wandeling werd ze overweldigd door de liefde van God, toen ze de schoonheid zag van wat Hij gemaakt had, zegt ze. „De volgende morgen vertelde een vrouw me over een legobouwwerk dat in elkaar gegooid werd. God is boos om wat wij gedaan hebben met Zijn wereld. Hij is betrokken op Zijn schepping. Wij huilen over de geschonden schepping en God huilt mee. De stem van de Schepper vraagt ons om naar hem te luisteren, berouw te hebben en te veranderen.”
Adviseur en auteur Paul Schenderling gaat in zijn toespraak vanuit het evangelie van Markus naar de huidige tijd. Hij waarschuwt voor „het zuurdesem” van Herodes. Bij deze vorst ging het erom „dat het beter gaat als er meer is”. Daartegenover plaatst Schenderling Jezus, Die de mensen voedde in het groene gras.
<InlineImage imgUrl=“https://images.rd.nl/fill/w:2500/h:2500/plain/https%3A%2F%2Ferdee-prod-bucket-s3-001.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com%2F19767823_247c63211f.JPG” caption=“Paul Schenderling, econoom en spreker, tijdens de dag “GroenGelovig”, zaterdag in Veenendaal. beeld VidiPhoto” alt=“19767823.JPG” />
Schenderling pleit voor een gemeenschapseconomie, waarin mededeelzaam en afhankelijk van God geleefd wordt. Hij roept de aanwezigen op om eenvoudig te leven, zodat er ook voor anderen genoeg is. In een verdiepend college zegt de econoom dat hij geen elektrische boor koopt, maar die bewust leent bij de buren. Ook leende hij eens een statafel van een buurman met wie hij moeilijk contact kon maken. Na die tijd werd dat gemakkelijker. Vreugde is bij Schenderling een centraal woord. „Ga in het gras zitten en wacht op de eenvoud, vrede en vreugde.”
Troep als roep
Nog concreter is Anja Haga, Europarlementariër voor de ChristenUnie. In 2019 sloegen tijdens een zware storm containers van het vrachtschip MSC Zoe overboord. Een deel daarvan kwam terecht in de Waddenzee. Haga hielp met het opruimen van aangespoelde spullen het strand op Ameland. „Deze troep was voor mij de roep. Toen heb ik besloten om plasticvrij te gaan leven. Het ging me zoals Saul, die op zoek was naar de ezels maar Samuël vond, die hem tot koning zalfde. God gebruikt alle dingen om je op een ander spoor te zetten.”
Het lukt Haga inmiddels om plasticvrij te leven. In winkels koopt ze spullen zonder plastic verpakking. Een probleem vormde voor haar aanvankelijk afval van groente en fruit. Ze kon het niet in de tuin kwijt omdat het bespoten was met pesticiden. Daarop heeft ze het besluit genomen om biologische groenten en fruit te kopen, vooral bij boeren in de buurt. Sinds die tijd leeft het gezin afvalvrij. Nu houdt ze zich in het Europees Parlement bezig met het onderwerp ”schone zee”.
