Sanne Rooseboom is bekend van de serie ”Het ministerie van Oplossingen” en van ”Mot en de metaalvissers”. Ze schept andere werelden die toch dicht bij de realiteit liggen. Zo ook hier. Ravi is naar een rolstoeltoegankelijke flat verhuisd omdat haar moeder reuma heeft. Na een explosie moet ze ook daar weg. Het gezin vindt onderdak in een bejaardentehuis voor tovenaars. Zij bewaren hun laatste magie in een lavalamp. Door de komst van Ravi gaat er iets mis en dreigen de slechteriken dat restje te gebruiken om ellende te veroorzaken. Dát voorkomen, daar draait het soms filmische verhaal –met kikkers, trams en een stukje maansteen– om.

Rooseboom schrijft goed. Ze verwijst naar sprookjes en legt fictieve linkjes met de echte wereld. De slechte tovenaars zouden bijvoorbeeld de veroorzakers zijn van de Slag bij Waterloo. Ook snijdt ze heel behendig diepere lagen aan. Zoals het thema heimwee. Of leven met een beperking. Veel mensen vinden het zielig dat haar moeder in een rolstoel zit, vertelt Ravi. „Maar mijn moeder is niet zielig. (…) Ze heeft pijn (...) en dát is zielig. Maar ze is gewoon dezelfde als eerst.” Net als in veel sprookjes gaat het hier uiteindelijk over goed en over kwaad. De magische setting, tja, die krijg je er –in dit geval letterlijk– gratis bij.

Boekgegevens

”Ravi en de laatste magie”, Sanne Rooseboom; uitg. CPNB; 95 blz.; gratis tijdens de Kinderboekenweek bij aankoop van € 13,50 aan kinderboeken