Toen ds. G.H. Kersten in 1948 overleed, was ‘zijn’ kerkverband nog één geheel. Vijf jaar later scheurde het bruusk in tweeën. Hoe ontwikkelden zich in de driekwart eeuw daarna de Gereformeerde Gemeenten (GG) en de Gereformeerde Gemeenten in Nederland (GGiN)? Is er anno 2023 wellicht zicht op herstel van de breuk?
Cijfers zeggen niet alles. Maar wel iets. Zo laat de ledentalontwikkeling van de GG zien dat het kerkverband, op initiatief van ds. G.H. Kersten in 1907 gevormd, decennialang aantrekkingskracht en groeipotentie had. Telde het in 1930 26.380 leden, nog geen kwart eeuw later, in 1953, was dit gestegen naar 67.144.
In dat jaar vond echter een forse aderlating plaats. Bijna een zevende van het aantal leden ging, nadat dr. C. Steenblok op de generale synode van zijn docentschap aan de Theologische School was ontheven, de GGiN vormen. Dat maakte dat de GG in 1954 58.760 leden telden; de GGiN in datzelfde jaar 8.817 leden. Van de 26 dienstdoende predikanten bleven er 21 „synodaal”. Dat gold ook voor de twee emeriti, de vijf studenten en oefenaar L. Wijting. Vijf predikanten (ds. D.L. Aangeenbrug, ds. M. van de Ketterij, ds. F. Mallan, dr. C. Steenblok en ds. Chr. van de Woestijne) traden uit. In 1956 voegden zich ook ds. H. Ligtenberg en ds. T. Dorresteijn nog bij hen.
Inmiddels zijn we zeventig jaar verder. Nu luiden de kengetallen als volgt: GG 107.304 leden, GGiN 23.435. De grootste van de twee telt momenteel 63 predikanten, de kleinste 7. Beide kerken zijn overigens terechtgekomen in een krimpscenario en verliezen jaarlijks honderden leden.
Minstens zo interessant als de vraag naar getallen is die naar andere ontwikkelingen op het kerkelijke erf van ds. Kersten. Twee kenners van de kerkverbanden, Geert Jan Rozendaal en dr. C.S.L. (Chris) Janse laten hierover hun licht schijnen.
Serie De erfenis van ds. Kersten
Het is dit jaar 75 jaar geleden dat ds. G.H. Kersten overleed, op 6 september 1948. In een serie artikelen wordt met name zijn kerkelijke nalatenschap belicht. Volgende week donderdag deel 4.
