In het dagboek schrijft ze over gewone dingen, ergernissen, verliefdheden, alles wat een meisje van haar leeftijd bezighoudt. Drieënhalve week na haar verjaardag duikt de Joodse tiener met haar familie onder, in een achterhuis aan de Amsterdamse Prinsengracht. Vanaf dat moment schrijft Anne heel vaak in het dagboek. Ruim twee jaar later, op 4 augustus 1944, wordt de familie gevonden en gearresteerd.

Na de oorlog zorgt Otto Frank, Annes vader, die als enige van het gezin het concentratiekamp overleeft, ervoor dat het dagboek wordt uitgegeven – hoewel hij eerst de moed niet kan opbrengen om de teksten van Anne te bekijken. „Ik heb de kracht niet het te lezen”, schrijft hij op 22 augustus 1945 aan zijn moeder. In 1947 verschijnt een eerste versie; inmiddels is ”Het Achterhuis” beschikbaar in ruim zeventig talen. Het is een van de meest gelezen boeken ter wereld.

Reacties van lezers

„Dit boek las ik in mijn puberteit. Ik was een jaar of 14. Het maakte indruk op mij, vooral omdat Anne zo’n gewoon meisje was, een verliefde puber met toekomstdromen. Net als ik toen.

Het dagboek van Anne Frank is een erfstuk uit het verleden, een tastbaar bewijs van de vreselijke dingen die tijdens de Tweede Wereldoorlog gebeurd zijn. Een oorlog laat zien wat de gevolgen van de zondeval zijn, en toont ons hoe we sindsdien in elkaar zitten en hoeveel invloed de satan (en daarmee de zonde) op de mens heeft. Daarom is ”Het Achterhuis” belangrijk voor de toekomst. Door dit boek te lezen, kunnen kinderen gaan beseffen dat het niet vanzelfsprekend is dat ze in vrijheid leven en dat ze verantwoordelijk zijn voor wat ze met die vrijheid doen. Om die reden heb ik onze oudste dochter het dagboek van Anne Frank voor haar 14e verjaardag cadeau gegeven. Toen ze het had gelezen, ben ik met haar naar Amsterdam gegaan om het Achterhuis te bezoeken. We hebben nog drie dochters, van 12, 9 en 6 jaar. Op zolder liggen al drie nieuwe exemplaren van het dagboek van Anne-Frank te wachten tot zij 14 worden.”

Christa Polinder

„Het boek is vanuit het perspectief van een kind geschreven. Hierdoor merk je wat de oorlog teweeg heeft gebracht in zo’n jong leven en het gezin waarin ze opgroeide. Men probeerde het gewone leven voor zover mogelijk doorgang te laten vinden, maar dat moest zonder vrijheid. Angst speelde een prominente rol. Oorlog beneemt je in elk opzicht je vrijheid. Toch was er bij Anne steeds de hoop en het uitzien naar de successen van de bevrijders. Maar voor haar kwam de bevrijding te laat.”

Jan Krijger

„Ik kom uit Rilland, ben 8 jaar en zit in groep 5. Toen mijn zus een halfjaar geleden ”Het Achterhuis” van school kreeg, heb ik het ook gelezen. Het is een mooi en bijzonder boek. Anne denkt veel na, over zichzelf en over de mensen om haar heen. Ze is heel eerlijk. Elke avond schrijft ze in haar ‘zonderegister’ op wat ze fout heeft gedaan. Ze is ook heel grappig. Vaak moest ik lachen om wat ze schreef over mensen in het Achterhuis, vooral over mevrouw Daan en Frits Pfeffer.

In de voorjaarsvakantie zijn we in het Achterhuis geweest. Ik vond het bijzonder om in het echt te zien waar Anne ondergedoken zat.

Na het lezen van ”Het Achterhuis” was ik verdrietig om wat Anne en heel veel mensen in de oorlog hebben meegemaakt, en was ik heel blij en dankbaar dat wij vrede hebben, en bid ik elke dag voor mensen die in oorlog leven.”

Anna de Jonge