Veel Nederlandse agenda’s –of het nu om een christelijke gaat of niet– geven aan dat het op de tweede woensdag van maart biddag is. Vanzelfsprekend is dat echter niet. Als een van de weinige Europese landen kent Nederland een vaste biddag.
In het verleden hielden meer Europese landen een nationale gebedsdag. Zo vond er in Duitsland jaarlijks in november een ”Buss- und Bettag” (boete- en gebedsdag) plaats. In 1995 werd deze –onder groot protest– afgeschaft. Alleen in de deelstaat Saksen wordt de Buss- und Bettag nog gehouden.
Denemarken kent een ”Store Bededag” (grote gebedsdag). Vanaf 2024 is dit echter geen vaste vrije dag meer, omdat het een gewone werkdag wordt. Deense kerken zijn daarover teleurgesteld.
In Zwitserland vindt op de derde zondag van september de religieus-politieke feestdag plaats, die de naam ”Eidgenössischer Dank-, Buss- und Bettag” draagt. Het is een dag van dankbaarheid, berouw en gebed. Het kanton Genève houdt een speciale bid- en dankdag op de donderdag na de eerste zondag in september.
In Finland belegt de kerk twee gebedsdagen. Een op 18 januari, waarop er gebeden wordt voor eenheid onder christenen. Op 24 oktober vindt de tweede gebedsdag plaats. Dan wordt er gebeden voor vrede, mensenrechten en internationale verantwoordelijkheid.
Veel kerken in Europese landen doen mee aan de Wereldgebedsdag op de eerste vrijdag in maart.
Dat Nederland een vaste biddag heeft, is dus vrij uitzonderlijk.
