Zo’n week aan het begin van het jaar bepaalt meteen bij gebed en helpt hopelijk om erin te volharden. Hoe is uw gebedsleven en het jouwe? Bij wie is het zoals God het verlangt? Ik denk dat het bij ieder beter kan. De oproep tot gebed gaat in het spoor van Gods Woord. We lezen dat Paulus er Timotheüs zelfs vóór alles toe oproept. Dus beginnen met bidden. Mooi dan om er het jaar mee te beginnen. Dat deze oproep niet alleen Timotheüs geldt, maken we op uit het feit dat hij in Gods Woord kwam voor de kerk van de eeuwen.

Meteen lezen we dat gebed meerdere onderdelen bevat als danken, smeken en voorbede. Kennen onze gebeden deze onderdelen? Schuld belijden staat hier niet bij, maar past ons helaas ook altijd. God is de Schepper van iedereen. Dus wij mogen biddend Zijn schepselen voor Hem brengen. Ze komen Hem toe. Laten wij dat nooit vergeten. En wat helpt het om juist mensen om wie wij veel zorg hebben en waarbij wij onze mogelijkheden zo gering zien, aan God de almachtige Heere op te dragen. Doe dat.

Door Paulus heen roept God meteen op te bidden voor koningen en allen die hooggeplaatst zijn. Wat dragen die een grote verantwoordelijkheid, terwijl zij mensen zijn als wij en zij vaak aan nog meer en grotere verzoekingen blootstaan. Wie voor hen bidt, weet dat God boven hen staat en zal hen dan niet snel als goden vereren. Het is heel belangrijk dat niemand hen tot goden maakt en zij dat van zichzelf niet gaan denken. Ze mogen en moeten ondertussen wel echt leidinggeven. Doen zij dat niet, dan komt er chaos.

In het bidden mogen we vragen om een stil en gerust leven, dat waardigheid zal kennen en waarin ruimte is voor godsvrucht, voor leven met God en dienen van Hem. Een samenleving kan de waardigheid verliezen. En de godsvrucht.

Het lijkt mij dat ieder in onze tijd zal zien hoe belangrijk deze voorbede voor gezagsdragers en onze samenleving is. Er wordt veel over overheden gesproken en nogal eens in negatieve zin. Wordt ook met de Heere over hen gesproken? Ons gesprek over hen wordt anders als wij geregeld voorbede voor hen doen.

Zo’n leven in alle godsvrucht en waardigheid blijkt God voor ons te willen. Wonderlijk dat Hij zo het goede met ons voor heeft. Wat ontzettend genadig van God. Er klinkt zelfs dat God onze Zaligmaker is. Het gaat God blijkbaar niet alleen om zaligheid na dit leven, al is dat de grootste en volkomen zaligheid. We worden in dit gedeelte ook aangespoord en bemoedigd om voor alle mensen om die grote zaligheid te bidden.

We kunnen die zaligheid anderen niet geven. We kunnen en mogen ervoor bidden. Vergeet nooit dat dat alleen kan in Christus’ Naam. Vanwege Zijn volkomen offer. Over samen bidden gesproken: Hij bidt mee, aan de rechterhand van de Vader en heiligt onze gebeden.

„Ik vermaan dan vóór alle dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen voor alle mensen, voor koningen en allen die in hoogheid zijn, opdat wij een gerust en stil leven leiden mogen in alle godzaligheid en eerbaarheid. Want dat is goed en aangenaam voor God onze Zaligmaker, Welke wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis der waarheid komen.” - 1 Timotheüs 2:1-4