Subthema 'Overig : Overig'

Nu het jaar ten einde loopt en het kerstreces voor de dienaren bij de hoge overheid een aanvang neemt, is het tijd om de politieke balans van 2010 op te maken. En als er een woord in deze analyse centraal moet staan, is het wel "vertrek".

Ik heb een tijd gehad dat ik thuis de hele dag door de trap op en af rende. De reden was dat mijn geheugen me nogal eens in de steek liet. Liep ik naar boven om iets op te halen en werd ik onderweg afgeleid, dan wist ik plotsklaps niet meer wat ik ook alweer ging doen. Aangezien ik dan met lege handen weer beneden kwam, realiseerde ik me opeens weer wat ik moest halen. Om me wederom naar boven te haasten.

Daders van misdrijven moeten niet hun hele leven bang hoeven te zijn voor straf. Als zij na een aantal jaren nog niet zijn opgespoord, verjaart de zaak. Vergelding is dan niet meer op z’n plaats, aldus ons huidige rechtssysteem. Hopelijk brengt het onlangs gepresenteerde wetsvoorstel van minister Opstelten daar verandering in.

Verjaring klinkt medemenselijk. Het lijkt recht te doen aan daders en geeft hun nieuw toekomstperspectief. Wat geweest is, is geweest.

Julian Assange, Australiër. Gearresteerd in Londen. Aangeklaagd voor verkrachting in Zweden –wat de Zweden daar dan ook onder verstaan– en het gezicht van WikiLeaks.

De Verenigde Staten zijn boos op Julian omdat hij via de klokkenluiderswebsite duizenden interne berichten uit het Amerikaanse ambtenarenapparaat aan de wereld heeft geopenbaard. Dat leidde tot bijzondere ontdekkingen voor de gewone burger (en student).

Zaterdag stond het begrip ergens in de krant, weggestopt tussen tien- of misschien wel honderdduizenden andere tot ordentelijke zinnen samenge­voegde woorden. Maar als een speld in een hooiberg bleef het prikken. De zin, de alinea, en het artikel raakten op de achtergrond, maar "pelgrimsleven" bleef op het netvlies staan.

Vrolijk schalt de muziek ergens aan de rand van het dorp over de ijzige vlakte die ooit een weiland was. Ondanks de barre weersomstandigheden is een groot deel van de inwoners afkomen op de plaats die bekendstaat om zijn gezelligheid: de ijsbaan. Anders dan andere sporten, is schaatsen een sport voor de grote massa. Toegegeven, ook voetbal is een sport die massaal beoefend wordt. Een wat minder getalenteerd voetballer zal het alleen niet snel in zijn hoofd halen om vaker dan één keer per maand op het veldje bij hem in de straat te verschijnen met het doel te gaan voetballen.

„Ben een preek aan het voorbereiden." „Straks catechisatie, daarna Jasper ophalen." Viste ik wat briefjes weg die een pastor voor zijn huisvrouw op de koelkastdeur achterliet? Toch niet. Dit zijn tweets. Op Twitter. Om de bedoeling van dit medium helder te krijgen, heb ik eerst mijn Van Dale erbij gepakt. De vertaling van tweet is tjilpen, tjirpen, sjilpen of kwetteren. Twitter mag het doen met gekwetter. Alleen de woorden al zijn in staat een kakofonie in mijn hoofd op te roepen. Geen wonder dat het bijvoeglijke twittery zenuwachtig betekent.

Je zult maar Eric Lucassen heten. Of James Sharpe. Of Marcial Hernandez. Vorige week ging er geen dag voorbij of er geraakte een PVV'er in opspraak.

Boordevol goede wil stap ik de trein in, op zoek naar de stiltecoupé. Het plan is de stof voor de tentamens van deze week nog even goed door te nemen. Op naar een voldoende!

Een knap meisje. Dat hadden anderen ook ontdekt. Zo’n grietje was geld waard. Het leverde een loverboy dan ook een zak met duiten op. De loverboy maakte een jaar later plaats voor een drugshandelaar. In ruil voor een paar jointjes gaf ze hem haar vertrouwen. Inclusief haar paspoort en bankpas. Gevolg? Een aantal bedrijven op haar naam waar ze zelf niet wist dat ze bestonden. Totdat de rekeningen binnenkwamen en haar moeder onraad rook. Uiteindelijk draaide het 17-jarige meisje in de bak.