Verjaren. Doen we er zelf ook niet aan mee? De vader die er met een jong grietje vandoor is gegaan en daar naar eigen zeggen gegronde redenen voor had. Tja, het is wel heel erg. Maar na vijf jaar is het toch zand erover? Het leven gaat toch door? Die nette man die z’n kinderen dagelijks stokslagen gaf, waar zij volgens hem echt om vroegen. Tja, dat was toen. Daar kunnen we nu niks meer mee. De angel gaat eruit. De daders gaan vrijuit, maar de slachtoffers hebben levenslang.
Zou God ook aan verjaring doen? Zonden die twintig jaar geleden zijn gedaan, tellen niet meer mee? Hij is toch genadig? Zeker. Ook voor daders. Maar dan op een eerlijke manier: Wie zijn overtreding bekent en laat, die zal barmhartigheid verkrijgen. Dan ontloop je pas echt de straf en heb je vrijheid.
tekst Petra Verloop
