Opinie

Synode GKV gaat veel te snel met vrouw in ambt

Met de snelle besluitvorming over de vrouw in het ambt stapt de synode van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt over wezenlijke vragen heen, vinden ds. Bart van Egmond, ds. Henk Room en dr. Dolf te Velde.

ds. Bart van Egmond, ds. Henk Room en dr. Dolf te Velde
4 July 2017 08:37Gewijzigd op 16 November 2020 10:57
„De synode van de GKV laat de uitvoering van de besluiten over aan de plaatselijke kerken. Daardoor legt ze een behoorlijke druk op de eenheid binnen de plaatselijke gemeenten.” Foto: De GKV-synode op 30 juni bijeen in Elspeet. beeld RD, Albert-Jan Regter
„De synode van de GKV laat de uitvoering van de besluiten over aan de plaatselijke kerken. Daardoor legt ze een behoorlijke druk op de eenheid binnen de plaatselijke gemeenten.” Foto: De GKV-synode op 30 juni bijeen in Elspeet. beeld RD, Albert-Jan Regter

De generale synode van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) besloot twee weken geleden de ambten van ouderling en predikant open te stellen voor vrouwen. Velen hebben deze beslissing met blijdschap begroet. Wij zijn er niet blij mee.

Op dit moment zijn de complete besluitteksten met de gronden nog niet vrijgegeven door de synode. Dat beperkt het inhoudelijke gesprek over wat deze stap nu precies betekent. Bij ons komt naar aanleiding van de bespreking op de synode al wel de vraag op: als voor en tegen zo duidelijk uit elkaar liggen, waarom is dan op deze manier en in dit tempo een beslissing geforceerd?

Wij bemerken veel verdriet en verwarring in de kerken. We horen van collega-predikanten die zich afvragen of ze op hun post kunnen blijven. Moet je kleur bekennen of liever, ter wille van de vrede, je overtuiging inslikken? Gemeenteleden staan al met de deurkruk in de hand om elders hun heil te zoeken. Anderen hebben op voorhand de moed opgegeven dat ze in hun plaatselijke gemeente gehoor zullen vinden. Afgedacht van ”voor” of ”tegen” krijgen velen de indruk dat je met de Bijbel alle kanten op kunt. Wat stelt het nog voor om Bijbels-gereformeerd te zijn?

Verankerd

Dit laatste punt weegt voor ons zo zwaar dat we hier serieus werk van willen maken. De beslissing om zusters tot de ambten van ouderling en predikant toe te laten, is niet alleen een praktische kwestie waar je je uiteindelijk in kunt schikken. Deze beslissing raakt aan onze omgang met de Heilige Schrift en heeft met tal van andere elementen uit ons belijden te maken.

Wat zegt het dat Christus het Hoofd van Zijn kerk is? Hoe kijk je aan tegen het gezag van de ambten en tegen het karakter van de prediking? En welke boodschap zijn wij geroepen uit te dragen, als het gaat over de onderlinge verhouding van man en vrouw? De synode heeft daarover nu eenzijdig een knoop doorgehakt die impliciet vastlegt welke koers onze kerken moeten varen.

Het behoort tot de kern van gereformeerd kerk-zijn dat kerkelijk beleid verankerd is in het onderwijs van de Heilige Schrift. Als kerk van Christus blijven wij alleen verbonden met onze Heer en met elkaar wanneer wij Zijn Woord liefhebben en ons door Zijn Woord laten gezeggen, ook op concrete punten van ons leven. Bovendien lezen we dat Woord in gemeenschap met de kerk van alle tijden. We zullen ons dus moeten verantwoorden als wij afwijken van wat die kerk altijd in de Schrift gelezen heeft.

Over die trouw aan het Woord van God in verbondenheid met de kerk van alle tijden zal wat ons betreft het gesprek rond de m/v-besluiten moeten gaan. Wij willen daar in de nabije toekomst aan bijdragen. Onze kerken hebben onderling afgesproken dat besluiten getoetst moeten worden aan Gods Woord. Zo kunnen wij bewaard worden voor overhaaste keuzes, en nemen we het Bijbelse en gereformeerde karakter van de kerk serieus.

Afspraken

Intussen doen er zich ook op allerlei niveaus van het kerkelijk leven praktische vragen voor. De synode laat de uitvoering van de besluiten over aan de plaatselijke kerken. Daardoor legt ze een behoorlijke druk op de eenheid binnen de plaatselijke gemeenten. Welke ruimte zal er feitelijk zijn voor kerkenraden en kerkleden die zich niet met deze lijn kunnen verenigen?

Is het reëel om de invoering van vrouwelijke ouderlingen en predikanten als een puur plaatselijke kwestie te beschouwen? Zal de ongelijkheid daarin toch niet algauw voor wrijving gaan zorgen? Wij denken bijvoorbeeld aan de samenwerking op kerkelijke vergaderingen zoals de classis, waarin je verantwoordelijkheid hebt ten opzichte van elkaar.

Om werkelijk de vrede en de eenheid als kerk te bewaren, is liefdevol gesprek als eerste nodig. Daarnaast zullen er ook praktische afspraken moeten komen om gewetens en overtuigingen te beschermen. Wij zijn voornemens ons, samen met anderen, daarvoor gericht in te zetten.

De auteurs zijn respectievelijk predikant van de gkv te Capelle aan den IJssel-Noord en de gkv te Soest-Baarn en docent aan de Theologische Universiteit Kampen.

Zie ook:

„Verlaat GKV om synodebesluiten” (RD.nl, 4 juli 2017)

Preses ds. Oosterhuis: Synodeleden GKV hebben hun geweten gevolgd (met video) (RD.nl, 1 juli 2017)

Voor meer synodenieuws zie het dossier synode GKV 2017

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer