Intussen heeft de gemeente Hoeksche Waard, waaronder Zuidzijde valt, het dodental van het drama bijgesteld van zes naar zeven. Onder de doden is namelijk een hoogzwangere vrouw en de gemeente heeft, na overleg met de nabestaanden, besloten het ongeboren kind mee te tellen bij het dodental. Een goede beslissing omdat daarmee duidelijk wordt gemaakt dat ook ongeboren kinderen onder de levenden geteld behoren te worden.

Op onze redactie hebben we maandag uitgebreid gesproken over de uiteindelijke vermelding van het dodental. Het officiële dodental stond toen nog op zes. Ook onze krant heeft het dodental van zes overgenomen, met daarbij de vermelding dat er bij de doden een hoogzwangere vrouw was én dat het ongeboren kind óók overleden is.

Lezers reageerden vrijwel direct na publicatie. Waarom neemt het RD, als christelijke krant, het dodental van zes over en meldt de krant niet dat er zeven doden zijn? Wordt ook door het RD het ongeboren leven als minder belangrijk gezien?

Het zijn oprechte vragen die een eerlijk antwoord verdienen. Want inderdaad: ook ongeboren leven is leven. Niet pas na zoveel weken of maanden zwangerschap, maar vanaf de conceptie. Maar waarom heeft de redactie dan toch voor het aantal van zes doden gekozen, zij het met de nadrukkelijke vermelding dat er ook een ongeboren kind onder de overledenen is?

Daarover hebben we maandagmorgen, ondanks de grote tijdsdruk, intensief met elkaar gesproken. Het belangrijkste argument om het getal van zes aan te houden, was dat we als redactie geen verwarring wilden stichten. Immers, naast de doden waren er ook gewonden, waaronder één in een zeer ernstige toestand. Wanneer de krant dan meldt dat er zeven doden zijn, zou al heel snel de indruk kunnen ontstaan dat die ernstige gewonde persoon inmiddels ook was overleden.

Er was nog een andere overweging. Minder belangrijk, maar voor een goede weergave wel relevant. Nogmaals: op onze redactie was er geen discussie over de vraag of een ongeboren kind van minder betekenis is dan andere overledenen. Wel stelden we onszelf de vraag wanneer een ongeboren kindje als overleden kan worden aangeduid in juridische zin. Voor nabestaanden is zo’n discussie onbelangrijk, maar als krant willen we hier zuiver mee omgaan.

Voor ons woog echter het voorkomen van verwarring het zwaarst. Daarom hebben we in enkele van onze artikelen over de ramp het ongeboren kind wel nadrukkelijk genoemd maar uiteindelijk niet onder de slachtoffers geteld.

Ongetwijfeld zullen er ook lezers zijn die, wanneer ze dit lezen, zeggen: Waarom daarover zo uitgebreid schrijven? Is de ramp op zich al niet erg genoeg? Ja, dat is het zeker. Als christelijke krant proberen we ook bij dit soort vreselijke gebeurtenissen zo feitelijk mogelijk te schrijven en weg te blijven van sensatie. Echter, nu de gemeente Hoeksche Waard het goede besluit heeft genomen om te communiceren dat het om zeven doden gaat, willen we u toch uitleggen hoe wij hierin staan. Om duidelijk te maken hoe dit soort zaken op de redactie besproken worden. Een redactie waar mensen werken, die bij dit soort drama’s ook aangedaan zijn. Die meevoelen met de nabestaanden en die zorgvuldig zoeken naar een goede verwoording waarmee we het leed van betrokkenen niet nog groter maken.

Steef de Bruijn
Reageren? Hoofdredactie@rd.nl