Dat schreef een team van Europese onderzoekers maandag in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Climate Change. De onderzoekers hebben, aan de hand van metingen die de afgelopen twintig jaar zijn uitgevoerd, op een nieuwe manier bepaald hoe het verlies aan ijs plaatsvindt.

Iedere winter valt er verse sneeuw op de Groenlandse ijskap. Een deel van die sneeuw smelt in de zomer weg, maar de rest blijft liggen en wordt uiteindelijk samengedrukt tot ijs.

Het smelten van de sneeuw gebeurt vanaf de zogeheten sneeuwlijn, de lijn waar verse sneeuw het hele jaar blijft liggen.

Grens

Door van 2000 tot en met 2019 te bepalen waar deze grens lag op een groot deel van de ijskap konden de onderzoekers schatten hoeveel ijs er ieder jaar bij kwam. En omdat de ijskap vanaf de sneeuwlijn smelt, was het ook mogelijk te berekenen welk volume aan ijs er in elk van de jaren verdwijnt.

Deze schatting is daarmee niet afhankelijk van modellen, zoals het model dat beschrijft hoe snel het ijs naar de zee stroomt.

Op basis van de twintig jaren waarin is gemeten hebben de onderzoekers het minimale verlies aan ijs voor de komende eeuw berekend.

De onderzoeksgroep schat dat er deze eeuw in Groenland minimaal zo’n zestig kubieke kilometer ijs zal smelten, waardoor de zeespiegel 27 centimeter zal stijgen. Maar een meer realistische schatting komt volgens de onderzoekers uit op ruim een halve meter stijging.

En als ze hun berekeningen baseren op de hoeveelheid ijs die in het piekjaar 2012 verdween, zou de ijskap deze eeuw zelfs voor een zeespiegelstijging van 78 centimeter kunnen zorgen. Wanneer de opwarming van het klimaat doorzet, is dat scenario realistisch.

Antarctica

Het onderzoek betrof alleen Groenland. Ook het smelten van gletsjers en van de ijskap op Antarctica draagt bij aan de stijging van de zeespiegel, die naar verwachting dus nog veel groter zal zijn.