„Artsen zonder Grenzen bestaat vijftig jaar, maar het is voor eerst dat we in Nederland noodhulp gaan bieden en dat doen we omdat de Nederlandse overheid het zo laat afweten”, zegt Sargentini. „De omstandigheden waarin de mensen bij Ter Apel zich bevinden is mensonwaardig.”

Het AzG-team dat het aanmeldcentrum afgelopen vrijdag bezocht, trof buiten de poort mensen aan die in leefomstandigheden verkeerden die de organisatie eerder zag op plekken als het Griekse vluchtelingenkamp Moria. Het team sprak mensen die zich al een week niet hebben kunnen wassen, waardoor er al veel mensen met huidziekten zijn geconstateerd. Honderden mensen slapen dagelijks in de buitenlucht. Onder hen zijn zwangere vrouwen, kinderen en mensen met chronische ziekten, aldus de organisatie. AzG waarschuwt dat sommige chronisch zieken door hun medicatievoorraad heen zijn en nu geen nieuwe medicijnen ontvangen. „Als deze situatie zo doorgaat, kan dit leiden tot ernstige medische noodgevallen.”

Sargentini laat weten dat het besluit om noodhulp te gaan bieden bij het aanmeldcentrum is genomen na goed overleg met partijen als het Rode Kruis en het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA). „Wat wij doen, doen we in nauw contact met het Rode Kruis. Dus we kijken waar en hoe we elkaar zo compleet mogelijk kunnen aanvullen”, legt de AzG-directeur uit. „Het Rode Kruis doet vooral werk in de EHBO-sfeer. Wij richten ons op eerstelijnszorg. Daarbij moet je denken aan het behandelen van verwondingen, infecties en huidziekten en het verstrekken van recepten bij acute en chronische ziekten, maar ook aan het verlenen van psychologische eerste hulp. In Ter Apel melden zich ook mensen die trauma’s hebben meegemaakt.”

AzG gaat bij het aanmeldcentrum werken met een team van vier tot zes mensen. Dit team bestaat uit artsen en verpleegkundigen en werkt vijf dagen per week. Sargentini benadrukt dat in eerste instantie wordt gedacht aan een inzet van vier tot zes weken. „Dit is echt een oplossing voor de korte termijn. Belangrijk is dat er gekeken wordt naar een langetermijnoplossing, zoals het creëren van meer en menswaardige opvanglocaties. En het is belangrijk dat er wordt geluisterd naar uitvoeringsinstanties zoals het COA; zij kaartten deze crisis immers al jaren geleden aan.”