„In 2018 openden mijn vrouw en ik een zorgboerderij. Daarvoor studeerde ik zes jaar geneeskunde in Antwerpen. Tijdens de coschappen merkte ik echter dat het me, mede doordat ik een vorm van autisme heb, niet zou lukken arts te worden. Toen besloten we samen deze activiteit in ’s-Heer Abtskerke te starten. Carina had ervaring met dit werk. We beschikken nu over ”De Noordhoek”, een landgoed in het buitengebied van 5 hectare, met een moestuin, dierenweides, een boomgaard en een theetuin.

Elke werkdag komen er deelnemers, zoals wij ze noemen, voor dagbesteding; verspreid over de week zo’n vijftig. We onderscheiden twee doelgroepen: volwassenen met een verstandelijke beperking en jongeren in het kader van de jeugdzorg, die we buiten schooltijd opvangen. De meesten gaan met een van onze medewerkers aan de slag in groepjes van drie of vier, bij een enkele is er een-op-eenbegeleiding. De taken zijn gericht op de individuele persoon, de deelnemers zijn er niet voor de taken. Zorg op maat dus. Ze komen hier niet om productie te leveren.

Carina houdt persoonlijke contact met iedereen op de boerderij en doet daarnaast de administratie en de boekhouding. Van mij vraagt overleg met deze en gene veel tijd. Vandaag bijvoorbeeld een gesprek met twee vrijwilligers die zich hebben gemeld om mensen te brengen en op te halen. Verder een praatje met een jongen die een probleem had in de groep. Er kan soms sprake zijn van een heftige situatie. De kennis over psychologie en psychiatrie uit mijn studietijd kan ik goed gebruiken.

Wij zijn reformatorisch, maar duiden onze signatuur aan als christelijk. Ik vind dat een mooier woord. Alle medewerkers hebben genoemde achtergrond, van deelnemers en hun naaste verwanten vragen we die in ieder geval te respecteren. We bidden en danken, vertellen een Bijbelverhaal en praten daar ook over.

Het werk vinden we ontzettend leuk. We hebben nooit spijt gehad van de keuze. Het is mooi dat we de mogelijkheid krijgen om kwetsbare mensen een veilige omgeving, ook in sociaal-emotionele zin, te bieden, waar ze kunnen groeien en bloeien op hun eigen wijze. Ze moeten niet de hele week thuis zijn; het is belangrijk voor hen om contacten te hebben, om samen met anderen bezig te zijn.”