Een leerzaam gebeuren, want zo hoor je het eens van een ander. Ook wel een verleidelijk gebeuren, want als mijn vrouw gewoon naar de kerk was, kon ik rustig de dienst digitaal verlaten en overschakelen naar iemand anders. Zo heb ik soms binnen anderhalf uur wel zeven of acht kerkdiensten bezocht.

Ik hoorde predikanten die veel Schriftuurlijker preekten dan ik gelet op hun kerkverband verwacht had. Ik hoorde preken die veel minder bevindelijk en onderscheidenlijk waren dan taalgebruik en preekpak van de voorganger deden vermoeden. Ik zag dominees met armen zwaaien alsof ze windenergie wilden opwekken, ik zag voorgangers die eruit zagen alsof ze even van straat geplukt waren om een paar liedjes aan elkaar te praten en ik hoorde preken waarbij de tekst bij de preek leek gezocht in plaats van andersom. Ik kreeg begrip voor ouders van jonge kinderen die digitaal diensten nauwelijks meemaken, en voor mensen die moe worden van heel drukke maar ook heel saaie diensten, van preken zonder enige diepgang, van preken waarin een boodschap van vijf minuten over meer dan drie kwartier wordt uitgerekt. Ik snap nu ook dat veel jonge mensen van veel preken nauwelijks iets snappen.

Natuurlijk ben ik tijdens zo’n zondag helemaal verkeerd bezig, want ik hoor gewoon naar de dienst van mijn eigen gemeente te kijken. Maar ja, de verleiding is zo groot om even naar de concurrent te gaan. Zeker omdat het gevoel van ”naar de kerk gaan” zo veel minder is als je thuis zit te kijken. En zeker als je op YouTube kijkt en je in de rechterbalk allerlei andere voorgangers hun best ziet doen mensen met het Evangelie te bereiken.

Toch dacht ik bij de tweede keer dat ik zo stiekem bezig was: Selderhuis, jongen, waar ben jij toch mee bezig? Kijk je nou om onder het Woord Gods te komen of om collega’s een cijfer te geven? Hoe diepgaand, hoe toegankelijk, hoe bevindelijk, onderscheidenlijk, Schriftuurlijk en boeiend zijn jouw preken eigenlijk? Hoe velen klikken niet weg als ze jou vijf minuten gezien of gehoord hebben? Hoe verantwoord ga jij eigenlijk met Gods Woord om? Al dat geklik naar anderen werkte bij mij wel ontdekkend. Ook bemoedigend trouwens, want wat wordt er veel gepreekt in ons land. Wat gaat op veel plaatsen de Schrift open. Wat is er een prachtige variatie aan toon, lengte en inhoud van preken. Wat zijn er veel voorgangers die in de week hun best doen om naar de Schrift te luisteren, preken te schrijven en liturgieën te maken. Wat zijn er veel die zich door God geroepen weten de preekstoel te beklimmen, op het podium te gaan staan en in al hun kwetsbaarheid namens de Heere te spreken.

Kortom, YouTube toont ook hoe kerkelijk gezegend we in dit land nog zijn.