De toren wordt in 1864 gebouwd naar een ontwerp van Quirinus Harder, die ook tekende voor veel andere Nederlandse vuurtorens. Dit is de enige bakstenen toren van zijn hand, de andere zijn allemaal van gietijzer gemaakt.

In 1945 raakt het gebouw ernstig beschadigd tijdens de opstand van op het eiland gelegerde Georgische soldaten, waarbij ook zeker 200 Texelaars het leven laten.

Na drie jaar wordt de toren hersteld door hem te omhullen met een nieuwe bakstenen muur. Hiermee blijft er van het oude ontwerp van Harder weinig over; de toren wordt veel breder dan hij oorspronkelijk was. Ook de bovenste twee verdiepingen moeten wijken voor een nieuw bovenhuis. De toren telt nu nog zeven verdiepingen.

Bij beklimming van de toren loop je op de vierde verdieping tussen de nieuwe en oude bakstenen muur waar de kogelgaten uit 1945 te zien zijn. Na 153 treden wacht er op de omloop, op 45 meter boven zeeniveau, een 360 gradenpanorama van de Noordzee, Texel, de Waddenzee en het Eierlandse Gat.

Bij de bouw van de vuurtoren lag deze 3 kilometer van zee. Door zand- en landafslag is dit nu hooguit 500 meter. De toren draagt de naam Eierland, naar het voormalig eiland dat vroeger noordelijk van Texel lag; na inpolderingen in de negentiende eeuw vormen de eilanden een geheel.

Serie Vuurtorens langs de kust

Dit is het zevende deel in een serie van acht vuurtorens langs de Noordzeekust. Volgende week vrijdag deel 8.