Samen aten we friet op een bankje aan de haven van Sint-Annaland. Mijn broer, neefje en ik. Even daarvoor haalde ik hen op bij het kantoor in hartje Rotterdam waar mijn broer als architect werkt aan het bebouwen van deze aarde.
Het lijken twee verschillende werelden. De multiculturele bruisende stad en het rustige dorp. Het leven van een architect en dat van een dorpspredikant. Dat zijn het wellicht ook. Daarom is het goed om de werkelijkheid geregeld door elkaars bril te bekijken.
Hij wees mij op bijzondere gevels in Sint-Annaland. We mijmerden hardop over de economie, de kerk en het leven. Het was goed daar zo samen, aan de haven.
Een aankomend predikant ziet aan wat voor ogen is. Tegelijkertijd is er een last opgelegd. Het besef geestelijke verantwoordelijkheid te dragen voor het zielenheil van hen die aan je zorgen worden toevertrouwd.
Als ik door Sint-Annaland rijd, houdt mij dat bezig. Het geeft gebed: „Heere, ontferm U over dit dorp, ons allen. Geef mij oog voor wat U ziet. Schenk uit genade, wat U vraagt. Doe ons als zondaren op Christus zien, tot behoud.”
Wat er achter de oude, doorleefde en de pas opgetrokken gevels in Sint-Annaland schuilgaat, weet ik niet. Dat zal de toekomst uitwijzen.
Vreugde en verdriet, het is ons aller deel. De vragen van het hart liggen niet op straat. Er is vertrouwen nodig om elkaar werkelijk te ontmoeten. Dat mag groeien. Laten we het de tijd geven.
Weet dat de studeerkamerdeur open staat. Spring gerust van de fiets als ik rondzwerf door het dorp, zeg ik tegen de inwoners. Voor een gesprekje over het leven, de omstandigheden, of het hart. We zijn immers allen onderweg.
Wat raakt, gebeurt veelal terloops. We worden aan elkaar gegeven.
Ondertussen zijn de voorbereidingen voor de bevestigings- en intrededienst in volle gang. In een gezamenlijke vergadering van kerkenraad en kerkvoogdij zijn de benodigde zaken op een rij gezet. De kaarten zijn verzonden, locaties vastgelegd en praktische zaken gewogen. De pastorie is door vrijwilligers aangepakt. Bijzonder, zoveel werk als er belangeloos is verzet. Het voelt steeds meer als ons toekomstige thuis.
In het Gelderse Terwolde groeien de stapels dozen. Nog een enkele dag en dan zijn we Zeeuwen.
Ds. F. van Binsbergen hoopt Deo volente 2 juni de bevestigingsdienst te leiden. Jaren geleden heb ik hem dat als persoonlijke vriend gevraagd. Ik ben dankbaar dat ds. J. C. den Ouden daar als consulent toestemming voor gaf. Overigens fijn, deze levenswijze buurman in Sint Maartensdijk!
In een aantal columns geeft de hersteld hervormde kandidaat A. S. Middelkoop een blik achter de schermen, onderweg naar de pastorie.
