Column (ds. J. Belder): Cowboys
We rolden de afgelopen tijd van de ene verbazing in de andere, gevolgd door vloedgolven van verontwaardiging. Eerst was er de zelfvernietigingssoap van Forum, midden in het toeslagendebacle. Vervolgens de grillige slotfinale van het tijdperk-Trump toen een bende ongeregeld het Capitool bestormde en binnenviel.
Of de Amerikaanse verkiezingen zijn gestolen, kan ik niet beoordelen. Fan van Trump was ik nooit. Dat zijn ethische agenda christenen aansprak –gezin, pro life, Israël– begrijp ik. Ook Wilders en Baudet claimen hoeder te zijn van de joods-christelijke erfenis. Uiteindelijk lijkt het bij ieder van deze heren meer een zaak van het hoofd dan van het hart. Meer iets van cultuur dan van Bijbels geloof.
Met dank aan Trump stonden de VS vorige week wereldwijd te kijk nadat eerder een boze nicht een boekje over oom Donald opendeed en de man in zijn hemd zette. Wat zullen Moskou, Peking, Teheran en Pyongyang gedacht hebben? Nog één keer kwam ”the President” met zijn eigen werkelijkheid langs, nu als aanhitser van complotdenkers en hooligans. Vreemd, die twijfel aan zijn mentale staat?
In eigen land maakte de uil van Minerva een duikvlucht, raakte de grond en brak stuk. Jonge uilskuikens braakten vreemde ballen uit. Papa Uil gleed erop uit en stortte in de armen van virusontkenners. Dat er antisemitische en neonazisympathieën leven onder FVD-jongeren is op zijn minst verontrustend. Zorgelijker is dat zij niet de enigen zijn.
Trump en Baudet zijn beiden behept met een kolossaal egocentrisme. Ze zijn impulsief en onberekenbaar, blinken niet uit in zelfbeheersing, wel in zelfoverschatting en zelffelicitaties.
De mens zoekt of God of zichzelf, zei Augustinus. Moeten politieke cowboys een land besturen? Uilskuikens? Zijn er geen wijzen meer?
Hoogmoed komt voor de onvermijdelijke val. Wie echter een hoogmoedig mens durft te waarschuwen, is daarna zijn verklaarde vijand. Hij wordt getrakteerd op slaan, schelden, schoppen en verbanning. Maar nu is Trump zelf verbannen. Van Twitter en Facebook en weldra uit het Witte Huis. En ook Baudet betaalt een hoge prijs voor zijn dronkenmanspraat. Hoe wil je herinnerd worden? Als opperhooligan? Als puberende Kamercowboy?
Ik begrijp het dilemma in the States: Trump of Biden. In eigen land is er kennelijk ook behoefte aan een sterke leider op rechts die traditionele normen en waarden verdedigt. Maar wat we er tot nu toe van zagen, lijkt het uitdrijven van de duivel met behulp van Beëlzebul. Wijst Christus niet een andere en betere weg?!
