„Het grijpt enorm in. Ik had niet gedacht dat het zo veel met me zou doen.” Marjo Bramer is flink geraakt door de diefstal van haar nieuwe e-bike een paar weken terug.

Samen met haar man was Bramer op vakantie in Limburg. Het echtpaar stond met een caravan op een kleine boerencamping aan de rand van een akker. Op een avond had Bramer een stukje getoerd op haar e-bike.

Het elektrische rijwiel heeft ze in mei voor pakweg 2700 euro gekocht. „Terwijl mijn man en ik normaal gesproken onze fietsen aan elkaar vastzetten, stond mijn e-bike die keer los onder de luifel bij de caravan. Ik had mijn fiets wel op slot gezet, aan de lader gelegd en ook nog vastgemaakt aan een luifelpaaltje.”

Camerabeelden

Tot haar schrik ontdekte ze de volgende morgen dat haar e-bike was verdwenen. „Hoewel we die warme nacht met de ramen open sliepen, hebben we niets gehoord. Terwijl we op anderhalve meter afstand van de e-bike lagen. Het engste vind ik dat de dief zo dichtbij is geweest. Dat voelt zo onveilig.”

Op camerabeelden van de camping was de dief niet te ontdekken, zegt Bramer. Mogelijk is de rover of zijn de rovers er via de naastgelegen akker met de e-bike vandoor gegaan. „Er moesten nogal wat obstakels genomen worden. De e-bike moest van de lader en van de luifelpaal worden gehaald en wellicht over een akker worden gesleept. Zo’n e-bike is gewild roofgoed.” Ze sluit niet uit dat de dief op de camping bivakkeerde en haar al in de gaten hield.

Voor het echtpaar uit Overijssel was de lol er op de Limburgse camping af. Ze vertrokken. „We voelden ons niet prettig bij het idee om daar nog een nacht te moeten staan.”

Gedwongen

Criminelen zijn verzot op e-bikes. Afgaand op cijfers van verzekeraars roofden dieven in 2019 naar schatting 25 procent meer elektrische fietsen dan in 2018. Dat zegt Jeroen Snijders Blok, voorzitter van de Stichting Aanpak Fiets- en E-bikediefstal (Safe). „Een vrachtwagen met vijftig gestolen e-bikes levert criminelen zo 20.000 euro op.”

Diefstal van fietsen (waaronder ook de ‘gewone’) kostte de samenleving in 2019 bijna 600 miljoen euro. Een schamele 1 procent van de bij de politie aangegeven fietsdiefstallen wordt opgelost. Dat blijkt uit het eerder deze maand gepresenteerde rapport ”Fietsdiefstal in Nederland”, opgesteld door Bureau Beke.

Dat er vorig jaar meer e-bikes werden geroofd, lijkt niet zo verwonderlijk. Steeds meer fietsers schakelen immers een hulpmotortje in. In 2019 werden 423.000 e-bikes verkocht, terwijl in 2007 de teller nog op 84.000 stond.

Steeds vaker lijken georganiseerde bendes hun slag te slaan. Dieven richten hun pijlen onder meer op fietsen die in schuren en tuinen staan geparkeerd. Zeker ook in de grensstreek; daar kunnen de criminelen relatief makkelijk de benen nemen en hun roofwaar in het buitenland slijten.

Zorgen maakt Snijders Blok zich over een nieuw fenomeen: bikejacking. In zo’n geval worden bijvoorbeeld ouderen gedwongen hun dure e-bike af te geven. Desnoods sleurt de crimineel het slachtoffer van zijn stalen ros. Tot dusver zijn tien van dergelijke gevallen bekend. „De dief hoeft geen slot open te breken en is binnen een minuut uit beeld.”

Zet je fiets goed op slot, zou Snijders Blok van de daken willen schreeuwen. „Vergrendel je rijwiel ook in je eigen schuur. Ja, ook op het platteland. Je schrikt dieven af door allerlei obstakels op te werpen.”

Een veelbelovende methode om gestolen fietsen terug te vinden, is het inbouwen van track- en traceapparatuur (volgapparatuur) in het rijwiel. „In 80 procent van de gevallen wordt de gestolen fiets teruggevonden”, zegt Snijders Blok. Hij vermoedt dat over enkele jaren alle (duurdere) fietsen met track-traceapparatuur zijn uitgerust. Al hangt daar voor de fietser wel een prijskaartje aan.

Politie

Het Arnhemse bedrijf Fris is gespecialiseerd in het opsporen van gestolen e-bikes die zijn uitgerust met track- en traceapparatuur. „We krijgen dagelijks vijf tot tien meldingen binnen van diefstal”, zegt directeur Peter van den Brink.

De speurders van Fris, die in tweetallen in onopvallende auto’s op pad gaan, lokaliseren jaarlijks zo’n 600 gestolen fietsen, zegt Van den Brink. In driekwart van de gevallen gaat het om een e-bike.

Als de speurders een fiets traceren in bijvoorbeeld een garage, schakelen ze de politie in, legt Van den Brink uit. „De veiligheid van onze mensen staat voorop. De politie is er meestal binnen een kwartier. We moeten wel goed opletten om de juiste garage aan te wijzen. Je wilt niet dat de politie de verkeerde deur openbreekt.”

Klas

Van den Brink merkt steeds vaker dat professioneel georganiseerde bendes het voorzien hebben op e-bikes. „Ze roven bijvoorbeeld een bepaald merk. Onze zoektochten eindigen vaak bij opslagloodsen waar tientallen gestolen e-bikes zijn gestald.”

Is een gestolen fiets eenmaal de grens over, dan wordt het een hele toer die ooit nog terug te krijgen, weet Jeroen Snijders Blok van Safe. „Onze nationale politie gaat niet actief zo’n fiets opsporen. Willen private speurders bijvoorbeeld toch een gestolen e-bike uit Polen halen, dan zullen ze een netwerk met lokale politiekorpsen in het buitenland moeten opbouwen.”

Zelf ook ooit bestolen, weet Snijders Blok hoe vervelend het voelt als anderen je fiets meegappen. „Fietsen maakt onderdeel uit van de Nederlandse identiteit. Als je als kind een nieuwe fiets krijgt, mag je hem een halve dag in de klas zetten. Een fiets is emotie. Je hangt er je eigen accessoirs aan, zoals een leuke bel of fietstas. Dus het hakt erin als je fiets wordt gestolen.”

Paal

Marjo Bramer, die verzekerd was tegen diefstal, rijdt inmiddels op een nieuwe e-bike. Ze heeft zich stellig voorgenomen de fiets nog beter te beschermen tegen roverij. „Als we ergens onze fietsen achterlaten, zullen mijn man en ik die aan elkaar vastmaken en ze dan nog aan bijvoorbeeld een paal bevestigen. Dieven moeten van goeden huize komen om dan nog onze fietsen te stelen.”