Achterblijvende eiwitsuikerfragmenten van de celwand kunnen daardoor in gewrichten het afweersysteem triggeren. Dit zou mede de aanhoudende gewrichtsklachten, vaak in de knie, door Lyme artritis kunnen verklaren waarmee zo’n 10 procent van de patiënten te maken heeft, ook nadat ze adequaat met antibiotica zijn behandeld.

Dat meldde een internationaal onderzoeksteam onlangs in het onderzoekstijdschrift PNAS. De Borrelia-bacteria wordt overgedragen door besmette teken. De bacterie loost eiwitsuikerfragmenten, zogeheten peptidoglycanen, in haar omgeving. Het is gebruikelijk dat bacteriën die fragmenten recyclen, maar de Borrelia-bacterie doet dit niet, omdat zij de geschikte enzymen ervoor mist.

De onderzoekers denken dat de eiwitsuikerfragmenten zich daardoor ophopen in gewrichten. Ze vonden hogere niveaus van antistoffen in de gewrichten dan in het bloed van de onderzochte patiënten. Muizen die de fragmenten in hun bloed kregen ingespoten, ontwikkelden eveneens gewrichtsontsteking.

In het tijdschrift BioNieuws reageren Nederlandse lymedeskundigen enigszins terughoudend op de bevindingen. Joppe Hovius, hoogleraar inwendige geneeskunde in Amsterdam UMC, spreekt van een mooie studie. De onderzoekers hebben volgens hem echter nog niet experimenteel aangetoond dat afweerreacties ook aanhouden als de infectie verdwenen is. Pathobioloog Leo Joosten uit het Radboudumc, net als Amsterdam UMC een lyme-expertisecentrum, stelt dat de meeste patiënten met een Borrelia-infectie snel antibiotica krijgen. Daardoor zijn er volgens hem weinig mensen die daarna langdurig gewrichtsklachten houden.

Beide deskundigen zijn betrokken bij de LymeProspect-studie.

In de LymeProspect studie bekijken onderzoekers hoeveel mensen langdurig klachten houden na een acute lymeziekte en bijbehorende behandeling. De onderzoekers gaan na welke epidemiologische, genetische, immunologische en sociale factoren een rol spelen bij het krijgen van langdurige klachten door ziekte van Lyme.