Zijn relatie liep stuk, hij verloor zijn baan en de huur kon hij niet meer betalen. Tegenslag genoeg voor Wim Maas (62). Toch heeft de Rotterdammer hoop.
„In oktober stond ik 200 procent negatief in het leven, op dit moment ben ik 200 procent positief. Eerst was ik op van de zenuwen, nu voel ik me best relaxed.
Een paar jaar geleden maakte ik vervelende dingen mee. De relatie met mijn vriendin werd verbroken. Ik vertrok naar het buitenland. In Duitsland en België werkte ik driekwart jaar als allround isolatieplaatmaker. Toen ik terugkeerde naar Rotterdam, bleek ik te zijn uitgeschreven uit de gemeentelijke basisadministratie.
Sinds drie jaar ben ik werkloos. Het werd steeds moeilijker in mijn levensonderhoud te voorzien. Ik heb tientallen keren gesolliciteerd, maar bedrijven wezen me telkens af.
In april dit jaar is mijn ww-uitkering stopgezet en werd een verzoek om een bijstandsuitkering afgewezen. Ik verkocht onder meer mijn scooter, tv en stereotoren om zo de huur voor mijn kleine woning in Rotterdam te kunnen blijven betalen. In oktober kwam ik echter op straat te staan; ik kon de huur niet meer opbrengen. Drie dagen zwierf ik op straat. Ik sliep in het Kralingsebos. Dat beviel me helemaal niet.
Via het Leger des Heils kwam ik op 10 oktober terecht bij Thuishaven Charlois, een opvanghuis van Ontmoeting. Ik kan daar mijn verhaal kwijt. Daar knap ik van op. Persoonlijke contacten doen me goed en geven me hoop. Ik heb hier een dak boven mijn hoofd, een eigen keukentje, een gemeenschappelijke douche- en toiletruimte. Ik blijf solliciteren, maar gezien mijn leeftijd betwijfel ik of ik ooit nog een betaalde baan krijg. Dankzij inspanningen van Ontmoeting ontvang ik nu toch een bijstandsuitkering. Mijn hoop is dat ik binnenkort een eigen woning in Rotterdam kan krijgen.
Ik wil mezelf nuttig maken en blijf positief. Daarom doe ik vrijwilligerswerk, bijvoorbeeld in een kringloopwinkel. Ook doe ik huishoudelijke klusjes in De Hille, een opvanghuis voor daklozen.
Als ik geen werk krijg, wil ik als vrijwilliger aan de slag bij een verzorgingshuis in de omgeving. Antwoord op mijn verzoek aan die organisatie komt in januari. Veel oudere mensen hebben hulp nodig. Ik wil boodschappen doen voor zieken en bejaarden en mensen helpen hun taalachterstand weg te werken.
Tabak is mijn enige verslaving en mijn grootste onkostenpost. Vlak voor de Kerst heb ik de huisarts gevraagd om tips om te stoppen met roken. Net als honderdduizenden andere Nederlanders ga ik in januari proberen ermee op te houden.”
