Anglicaanse bisschoppen wegen hun woorden in rapport over homorelaties en seksualiteit
De Anglicaanse Kerk moet voorzichtig wegen bewandelen om het samenleven en de onderlinge liefde van mensen in de kerkelijke gemeenschap te verbeteren.
Deze diplomatieke woorden vormen de conclusie van het Huis van Bisschoppen in de Church of England in een deze week gepresenteerd rapport over de omgang met de menselijke seksualiteit. Het thema komt later deze maand aan de orde op de generale synode van de kerk.
Directe aanleiding voor het rapport GS 2055 is de invoering van het homohuwelijk in het Verenigd Koninkrijk in 2014. De kerk moet besluiten hoe ze daarmee omgaat. Op dit moment kunnen homohuwelijken niet kerkelijk worden bevestigd. Het rapport volgt op praatsessies tussen vertegenwoordigers uit alle flanken van de kerk.
Kernpunt volgens de bisschoppen is dat vanuit de westerse cultuur, de leer van de kerk wordt bezien als ondermijnend. Wie diepgaand beïnvloed is door het liberale denken, kan zelfs tot de overtuiging komen dat de kerk zichzelf tegenspreekt als het gaat om de naaste te willen liefhebben als jezelf. De bisschoppen noemen dat een „serieus probleem”, omdat „als het spreken van de kerk wordt opgevat als liefdeloos, ons vermogen om de God van liefde te verkondigen zoal geopenbaard in Jezus Christus, wordt aangetast of tenietgedaan.”
Uit de groepsgesprekken binnen de kerk blijkt volgens de bisschoppen dat de bestaande kerkorde ruimte biedt voor een cultuur waarin homo’s en lesbi’s en hun families zich welkom weten. Ook is er ruimte om te werken aan verbetering van het onderlinge begrip. De kerk wil ook ruimte maken voor het belijden van fouten die vroeger zijn gemaakt bij de omgang met homo’s en lesbi’s.
De bisschoppen zien graag dat er een nieuw leerdocument wordt opgesteld over huwelijk en relaties. Dat moet onder meer ingaan op het verschil tussen een burgerlijk huwelijk en waartoe een christen wordt geroepen in een christelijk huwelijk. Daarnaast moet er een richtlijn voor geestelijken komen die ingaat op de pastorale begeleiding van paren van hetzelfde geslacht. Zij zijn in ieder geval welkom binnen de geloofsgemeenschap.
Ook moet er helderheid komen over de gewenste leefstijl van geestelijken die zelf een relatie hebben met iemand van hetzelfde geslacht.