Twee weken terug poneerde de Forumleider een robuust plan: grijp terug op de werkwijze die na Tweede Kamerverkiezingen gebruikelijk is. Het kabinet past dan nog even op de winkel tot de nieuwe regeringsploeg op het bordes staat, maar de nieuwe Kamer beslist over welke thema’s de ministers nog besluiten mogen nemen. Gevoelige onderwerpen gaan tijdelijk de vriezer in en worden, zoals dat heet, controversieel verklaard.

Doe dat ook nu, adviseerde Baudet. Tevergeefs; alleen SGP, PVV en eenpitter Van Haga boden daarvoor steun.

Hoe het verder moet? De justitieministers Grapperhaus en Dekker hebben intussen bij alle ministeries geïnventariseerd van welke wetten de behandeling volgens hen echt geen uitstel kan lijden. Nogal wat partijen reageerden echter verbolgen toen bleek dat meer dan de helft van de 84(!) wetten die op de lijst belandden nog niet eens is ingediend. Vrijdag haalde Rutte bakzeil. De spoedlijst wordt nog even „op de zeef” gelegd en het overleg over de vergaderagenda wordt via de vaste Kamercommissies voortgezet.

Intussen blijft de behoefte van Kamerleden om bewindspersonen weer eens in de ogen te kunnen kijken onverminderd groot. Neem de Landbouwwoordvoerders. Die willen dolgraag van minister Schouten horen hoe het kabinet verder wil met de stikstofmaatregels. Maar behalve onenigheid over de vraag welke wetten de Kamer moet behandelen, is er ook nog geen uitsluitsel over de manier waarop.

Vast staat dat het niemands voorkeur heeft om standpunten alleen schriftelijk uit te wisselen. Maar zoals gezegd, om het besmettingsrisico te beperken zijn de fysieke vergadermomenten beperkt. De rechtsgeldigheid van digitale vergadervarianten is niet duidelijk.

Gelukkig gaf Senaatsvoorzitter Bruijn blijk van een vooruitziende blik. Hij vroeg de Raad van State recent terecht advies over een plan B. De advisering moet duidelijk maken of de volksvertegenwoordiging besluiten mag nemen indien van elke fractie slechts één vertegenwoordiger aanwezig is en een meerderheid de presentielijst alleen digitaal heeft getekend. Én, of 100 procent digitaal beraadslagen en stemmen is toegestaan.

Van die verstandige zet kan ook de Tweede Kamer profiteren. Snel helderheid hierover is gewenst. Nee, een bewindspersoon via de webcam aan de tand voelen, is niet ideaal te noemen. Maar het kan een welkom middel zijn om in deze tijden het noodzakelijke zicht te houden op het besluitvormingsproces.