Lood

Of het Nederlandse leidingwater veilig is om te drinken? Jazeker, zeggen de waterbedrijven en voorlichtingsinstantie MilieuCentraal geruststellend. Er gelden strenge normen voor eventuele schadelijke stoffen en daarop wordt nauwlettend toegezien. De alarmerende berichten over loden waterleidingen maken dat wel duidelijk. In december kwam naar buiten dat dergelijke buizen nog in naar schatting tussen de 100.000 en 200.000 Nederlandse huizen liggen. Met als mogelijk risico dat het loodgehalte in het drinkwater daardoor te hoog is, wat voor baby’s, jonge kinderen en zwangere vrouwen risico’s kan opleveren.

De Gezondheidsraad heeft vorig jaar de norm voor lood in water verlaagd van 10 naar 5 microgram per liter. In een huis met loden leidingen ligt dat gehalte soms wel op 90 microgram per liter. Het advies luidt om voor risicogroepen in een huis met loden waterleidingen flessenwater aan te schaffen.

Ontharden

Hoe meer kalk er in water zit, des te ”harder” het is. Alhoewel het kraanwater in Nederland volgens de Consumentenbond nergens meer echt hard is. Als je in een regio met een relatief hoog gehalte aan calcium en magnesium in het water woont, zie je dat terug in de vorm van bruinige aanslag op de tegels in de badkamer en in de fluitketel of het koffiezetapparaat.

Met bijvoorbeeld een filterkan voor thuisgebruik kun je daar wat aan proberen te doen. Die belooft de hoeveelheid kalkaanslag in het koffiezetapparaat te reduceren. Ook het gehalte aan andere „smaak- en geurverstorende substanties” zou erdoor verminderen. Om welke stoffen het gaat en in welke mate ze verdwijnen: dat blijft een beetje vaag. Een waterontharder aanschaffen is ook een optie. Technisch gezien zet zo’n apparaat calcium- en magnesiumionen om in natriumionen: er wordt dus niets uitgefilterd. De hoeveelheid vaste stoffen blijft gelijk.

Zeefbehandeling

Wie water met zo min mogelijk rondzwevende deeltjes erin wenst, zou een filter gebaseerd op het principe van omgekeerde osmose kunnen aanschaffen. Water wordt hierin door middel van een fijn membraam gezeefd. Na deze behandeling is 95 procent van alle vaste stoffen verwijderd. Water dat zo’n behandeling heeft ondergaan is ideaal voor het zetten van echt lekkere thee, las ik ergens. En voor koffie of het koken van groente.

Er kleven ook nadelen aan zo’n filter: er kunnen gemakkelijk bacteriën op groeien, waarschuwt MilieuCentraal. Dat er nauwelijks nog mineralen in dit water zitten, kan ook riskant zijn. Het lichaam heeft sommige stoffen namelijk gewoon nodig. Elke vorm van filtering brengt verder een vorm van extra milieubelasting met zich mee. Al met al neig ik ernaar om het voorlopig maar gewoon bij water uit de kraan te houden.