De ranglijst van Open Doors is een nuttig hulpmiddel om meer inzicht te krijgen in de vervolging van christenen, mits deze op de juiste manier wordt gebruikt. Dat zegt de Duitse hoogleraar Christof Sauer.
De ranglijst is het meest geciteerde, en soms meest onbegrepen, middel om christenvervolging in kaart te brengen, zegt Sauer. Hij is als hoogleraar godsdienstvrijheid en christenvervolging verbonden aan de Freie Theologische Hochschule in Giessen en traint toekomstige Nederlandse predikanten aan de Evangelische Theologische Faculteit in het Belgische Leuven.
Sinds 2014 controleert hij samen met een groep wetenschappers de totstandkoming en de inhoud van de lijst. „We checken onafhankelijk van Open Doors of ze op de juiste manier te werk zijn gegaan. Ook controleren landenexperts enkele dossiers.”
Sauer, die ook predikant is, gebruikt de lijst tijdens kerkdiensten om aandacht te vragen voor vervolgde christenen. Hij vindt dat de lijst de kerk moet wakker schudden.
Wat zijn de valkuilen bij het gebruik van de ranglijst?
„Het is belangrijk om naar de achterliggende scores van landen te kijken. Open Doors doet op vijf verschillende levensterreinen onderzoek naar de vrijheid van christenen en bepaalt voor elk vlak een score. Er zijn landen die een enorme sprong op de lijst hebben gemaakt, maar waar de scores minimaal zijn veranderd. Een valkuil kan zijn dat mensen zich blindstaren op de positie van een land.
Ook zijn de gepubliceerde gegevens van gedode christenen niet absoluut. Als het aankomt op aantallen kan Open Doors in sommige gevallen alleen schattingen geven. Mensen beschouwen de minimale aantallen als feitelijke aantallen. Maar een aantal kan in werkelijkheid nog veel hoger liggen.
Daarnaast heeft de lijst geen lineaire schaal. Als een land twee keer zoveel punten scoort, betekent dat nog niet dat de vervolging ook twee keer zo zwaar is. De kracht van de lijst ligt in het onder de aandacht brengen en beschrijven van landen waar er sprake is van wijdversprijde vervolging.”
Welke voordelen kent de lijst nog meer?
„Zo’n lijst helpt om situaties die minder de aandacht trekken, niet uit het oog te verliezen. Er zijn landen waar de druk op christenen langzaam toeneemt, maar waar niet zozeer gruwelijk geweld plaatsvindt. Een voorbeeld hiervan is Angola, waar de overheid vorig jaar 2000 kerken sloot.
De ranglijst van Open Doors is ook uniek in de frequentie waarin het verschijnt. De laatste resultaten zijn amper drie maanden oud. Veel rapporten van andere organisaties zijn gebaseerd op resultaten die twee jaar oud zijn. De actualiteit van de lijst is de kracht. Open Doors gaat zo gedetailleerd te werk dat er een vergelijking tussen verschillende landen mogelijk wordt gemaakt. De onderscheiden scores en de ranglijst zijn uniek in zijn soort.”
Wat betekent de lijst voor u persoonlijk?
„Al sinds het eerste begin van de lijst breng ik de vervolgde christenen die op de lijst voorkomen in het gebed bij God. De lijst is als een alarmsignaal. Het moet de kerk wakker schudden en opwekken om, in verbondenheid met de vervolgde kerk, voor hen te bidden.”
U zei eens: Wie christenen in nood vergeet, maakt zich schuldig.
„Als leden van het lichaam van Christus niet bidden voor medechristenen maken zij zich schuldig aan het vergeten van deze broeders en zusters in nood. Ik bemerk dat in landen waar christenen een comfortabel leven leiden, zij vooral bezig zijn met hun eigen welvaart. Ze spreken zich te vaak te weinig uit.
Ik roep in elke dienst op om te bidden voor de vervolgde kerk. Als een gemeente elke zondag bidt voor twee landen, dan wordt er in een jaar tijd voor meer dan honderd landen gebeden. Ook is het goed als een predikant elke week opnieuw bidt voor een specifieke gebeurtenis uit de afgelopen week.
Ik zie dat zelfs tijdens kerkdiensten vervolgde christenen niet of nauwelijks worden genoemd. Als de predikant het al niet doet, hoe beseft een gemeentelid dan hoe belangrijk het is om voor vervolgde christenen te bidden?”