Die verbazing uiten meer omstanders die de zwijgende stoet deelnemers aan de mars gadeslaan. ,,Ik dacht dat zoiets een Amerikaans fenomeen was”, zegt een jongeman uit Utrecht. ,,Maar in de mars lopen mensen mee zoals u en ik mee.” Zelf is hij niet tegen abortus. Als een vrouw verkracht is of de zwangere tiener is, moet die ingreep mogelijk zijn, vindt hij.

Lees ook

Terugkijken: Mars voor het Leven in Utrecht

Een zee van protestbordjes golft door de Utrechtse staten. Er lopen opvallend veel jongeren mee aan de Mars voor het Leven. ”We love them both” (We houden van beiden) staat op vele bordjes. Daarmee bedoelen de deelnemers dat ze zich niet alleen zorgen maken over ongeboren leven, maar ook de helpende hand willen bieden aan ongewenst zwangere vrouwen.

„In Nederland worden jaarlijks 30.000 abortussen gepleegd”, zegt kalverhouder Kees Bloed (45), die meeloopt. ,,Dat zijn er heel veel. We moeten vrouwen ervan overtuigen dat je kind weghalen niet de oplossing van een probleem is”, zegt Bloed, vader van zes kinderen.

Dat is verloskundige Sophie de Jong (34) helemaal met hem eens. ,,Ik vind het schrijnend met welk gemak jong leven wordt beëindigd.” Arie de Jong (69) uit Amsterdam (,,ik schaam me dat ik nog nooit meeliep en wil dat nu goedmaken”) noemt het ,,absurd dat mensen de dood als oplossing voor een klein probleem zien.”

Eigen lichaam

Niet iedereen is gediend van het stille protest, dat in voorgaande jaren in Den Haag werd gehouden. ,,Ga weg uit Utrecht!” schreeuwt een jongeman vanuit een bovenraam. Twee jonge vrouwen, die hoog in een gebouw uit een raam hangen, hebben ook geen goed woord over voor de prolifebeweging. ,,Baas in eigen buik! Laat iedereen zelf beslissen over zijn eigen lichaam!” scandeert het duo keer op keer. Ze krijgen bijval van sommige andere stadsgenoten.

Nabij de Domtoren houden abortusactivisten van het Humanistisch Verbond een tegendemonstatie. ”Mijn baarmoeder, mijn besluit”, heeft een 39-jarige vrouw op een bord geschreven. Ze maakt zich zorgen over de massaliteit van de Mars voor het Leven. ,,Ik schrik ervan. Als een ouder een kind niet wil, dan wordt een kind geboren met minder kwaliteit. Als abortus verboden wordt, kunnen er een hoop nare dingen gebeuren. Dan zouden vrouwen met breinaalden aan de gang kunnen gaan.”

Te veel

Niet ver van de Jaarbeurs zet moeder Jessica (30) de motor van haar groene scooter uit. „We laten die stoet voorgaan”, zegt ze tegen haar dochtertje achterop. Jessica (,,fulltime moeder”) is niet christelijk én staat achter de deelnemers aan de mars. ,,Goed dat dit gebeurt. Er zijn te veel abortussen. Als mensen van seksualiteit genieten, moeten ze ook hun verantwoordelijkheid nemen.” Ook na verkrachting zou een vrouw haar kind in beginsel ter wereld moeten brengen, vindt ze. „Draag het uit en geef het dan weg aan ander.”

In de Jaarbeurs, waar reformatorischen en evangelischen gezamenlijk psalmen en ‘evangelische’ liederen zingen, doet Stella voorafgaand aan de betoging haar verhaal. Met haar baby op de arm. Aanvankelijk was het de bedoeling dat dit kleintje het levenslicht niet zou zien. Medewerkers van Er is Hulp (hulporganisatie van Schreeuw om Leven) wisten de jonge vrouw echter van abortus te weerhouden. Ze stonden haar met raad en daad terzijde. Tot veler verrassing komt haar vriend zaterdag het podium op. Hij vraagt Stella ten huwelijk. Op z’n knieën. Vreugde in de zaal.

Verandering

„Er zit verandering in de lucht”, houdt SGP-leider Van der Staaij de menigte voor. Hij doelt op een deze week gepresenteerd onderzoek waaruit blijkt dat er signalen zijn dat jongeren kritischer zijn over abortus dan hun ouders. ,,Steeds meer jongeren zeggen: de abortuspraktijk in Nederland is toch wel doorgeschoten.”

De kritiek op de prolifefolder die afgelopen dagen bij Nederlandse huishoudens werd bezorgd, mag de prolifebeweging er niet van weerhouden op te blijven komen voor het ongeboren leven, betoogt Van der Staaij. „Laat tegenstanders maar met pek en veren gooien. Wij leggen ons niet neer bij onrecht. Ieder mens is kostbaar, ieder leven telt.” Verwijzend naar het Bijbelse verhaal over de val van Jericho: „De muren zullen omgaan.”

De SGP-leider vertelt wat Gods liefde vermag. Van der Staaij blikt terug op een bezoek aan een achterstandsbuurt in Colombia. Christelijke hulpverleners daar stelden de abortuspraktijk aan de kaak. Hun verhaal vond weerklank. ,,De stemmen van liefde hadden overwonnen.”

CU-leider Segers benadrukt dat het van belang is om het thema abortus onder de aandacht van Nederland te blijven brengen. „We moeten spreken over de verdrietige realiteit achter abortus. Soms lijkt het wel alsof het spreken daarover een van de laatste grote taboes van ons land is. Maar laten we niet vergeten dat veel mensen open staan voor argumenten.”

Via een videoboodschap richt Abby Johnson zich tot de duizenden prolifers in de Jaarbeurs. Ze leidde in Amerika een abortuskliniek, maar werd later overtuigd voorvechtster van de prolifebeweging. Johnson speelt een hoofdrol in de prolifefilm ”Unplanned”, die in Nederland recent voor het eerst werd vertoond. „We blijven strijden om de tragedie van abortus te beëindigen”, houdt Johnson de toehoorders in Utrecht voor.

Spijkers

Kees van Helden, voorman van Schreeuw om Leven en drijvende kracht achter de Mars voor het Leven, benadrukt dat ‘zijn’ hulpverleners vrouwen niet willen „veroordelen”, maar hen ook na een uitgedragen zwangerschap wil helpen. Door bijvoorbeeld woonruimte en babykleertjes te regelen.

In zijn gebed draagt hij vrouwen op die een abortus ondergingen én vrouwen die tot hun verdriet geen kinderen kregen. „Wat kan dan de tegenstelling groot zijn.”

Van Helden zegt na afloop van de mars desgevraagd ,,dankbaar” te zijn voor het verloop van de dag van stil protest. Niet alles ging echter van een leien dakje. Op sommige parkeerplaatsen waar marsdeelnemers zaterdag hun auto hadden geparkeerd, waren schroeven en spijkers gestrooid. Of die actie het werk is van pro-abortusbetogers kan Van Helden niet met zekerheid zeggen.