De 68-jarige verpleeghuisarts die in april 2016 in Den Haag euthanasie pleegde op een 74-jarige alzheimerpatiënte, is volgens het Openbaar Ministerie schuldig aan moord. Het OM benadrukte echter dat de arts, Catharina A., goede bedoelingen had en dat de euthanasiewet niet helder is in de precieze eisen die aan artsen worden gesteld. „De norm die zij geschonden heeft was onduidelijk.” Ze hoeft daarom geen straf te krijgen, zei de officier van justitie maandag voor de rechtbank in Den Haag
A. gaf naar eigen zeggen met de euthanasie gehoor aan een wilsverklaring die de patiënte had opgesteld toen ze nog helder was. Ze staat terecht om te bepalen of ze daarmee de wet heeft overtreden, omdat de patiënte niet meer wilsbekwaam zou zijn geweest.
Het OM stelt dat A. onvoldoende heeft vastgesteld of de patiënte wel echt niet meer wilde leven. De vrouw gaf soms wel twintig keer per dag aan dat ze dood wilde, maar zei daarna vaak „maar nu nog niet”. Volgens A. was haar brein te sterk verwoest door de alzheimer om een rationele beslissing te kunnen nemen. „Ze kende geen verleden en geen toekomst meer.” Dat A. de euthanasie daarom niet met de patiënte zelf heeft besproken, is volgens het OM een schending van de zorgvuldigheid die is vereist. Daarom was geen sprake van levensbeëindiging op verzoek, maar juridisch van moord.
De dochter van de patiënte stelde in haar slachtofferverklaring dat A. handelde op de „duidelijk uitgesproken wens” van haar moeder. „Het recht om aan deze martelende ziekte te ontkomen mag niemand worden ontnomen. Ze heeft mijn moeder uit de geestelijke gevangenis gehaald waar ze zich heftig tegen verzette.”
Het is de eerste keer sinds de euthanasiewet in 2002 werd ingevoerd dat een arts zich voor de rechter moet verantwoorden. Daarmee wil het OM meer duidelijkheid scheppen voor artsen over wanneer euthanasie wel of niet is toegestaan.
