Gids op Kasteel Heeswijk: nooit uitgeleerd, nooit uitverteld
Over Kasteel Heeswijk raakt gids Ine van den Belt niet uitverteld. „Omdat we met zo’n honderd vrijwilligers het kasteel draaiende houden, hebben we met z’n allen het gevoel dat het óns kasteel is. Iedereen draagt z’n steentje bij, in het onderhoud of bij de activiteiten. Naast de directeur zijn er slechts vijf betaalde medewerkers.”
Van den Belt („50+”) gidst al sinds januari 2006 groepen door de Brabantse burcht. „Dit sloot goed aan bij mijn toenmalige werk als gids/reisleidster in Spanje en docente Spaans in Nederland. Toen ik minder ging reizen, zocht ik een nieuwe gidsfunctie. Kasteel Heeswijk ligt niet ver van mijn woonplaats. Omdat ik naast Spaans ook andere talen spreek, kon ik direct aan de slag. Ik heb eerst een aantal maanden stage gelopen bij de gidsen van het kasteel en heb een dikke syllabus moeten bestuderen om alles over het kasteel en haar vele bewoners te weten.”
Kasteel Heeswijk trok vorig jaar bijna 29.000 bezoekers; van alle leeftijden. „En we groeien nog steeds.” Een kwart was kind. „Voor scholen hebben we een speciaal programma.”
Heeswijk wekt volgens Van den Belt door het intieme karakter de indruk bewoond te zijn, maar de hoofdburcht is dat al sinds 1895 niet meer en de voorburcht staat ook al decennia leeg. Op verzoek van baron Willem van den Bogaerde van Terbrugge (1882-1974) zorgt nu een stichting ervoor dat het kasteel behouden blijft en de sfeer van de 19e-eeuwse bewoners uitstraalt.
Het kasteel heeft sinds 1835 relaties met het Koninklijk Huis gehad: de toenmalige baron, André van den Bogaerde van Terbrugge, was gouverneur van Brabant voor de koningen Willem I en II. Zijn zoon Amadée was kamerheer van ‘II’. Baron Willem was in dienst van het hof en barones Albertine diende koningin Wilhelmina als hofdame tot het huwelijk van Juliana. Koningin Juliana en prins Bernhard kwamen regelmatig op de thee en Bernhard was altijd aanwezig bij herdenkingen van Market Garden, de bevrijdingsoperatie in 1944.
Genoeg te vertellen, zegt Van den Belt. „En we leren nog steeds, van bezoekers die ons uit hun eigen ervaring vertellen, en van elkaar, want elke gids heeft zo z’n eigen manier van vertellen.”
Verveelt dat niet, steeds dezelfde informatie doorgeven? „Het verhaal is nooit hetzelfde. Een goede gids kan zelf heel goed inschatten waar de meeste interesse van de bezoekers ligt en speelt daarop in. Er is zo veel te vertellen over het kasteel en zijn bewoners dat dit nooit in een uur tijd kan. Dus zo blijft het voor elke gids boeiend genoeg.”
