Vegetariër is men vaak omdat men zich dierenleed aantrekt en dus absoluut geen vlees wil eten. De broodnodige eiwitten worden gehaald uit noten, bonen en sojaproducten. Woorden zoals spek en worst zijn besmet, zeker in combinatie met het woord vegetarisch. Ook taalkundig gezien valt er wel wat op aan te merken. Ligt er door het gebruik van die termen niet per definitie een link met dieren? Aan de andere kant: spekjes vind je ook in de snoepwinkel.

Komt er een nieuw product op de markt, zoals onlangs de vegetarische rookworst van Unox, dan is het wachten op vinnige reacties uit vegetarische hoek. Vegetariërs zouden niet zitten te wachten op deze namaakproducten. Alleen al het idee dat een vegetarisch verantwoorde mix van plantaardige vetten en eiwitten van erwten en kippeneieren de naam rookworst krijgt, roept weerstand op.

Daarbij wordt vergeten dat er ook een heel andere doelgroep is voor vegetarische producten. Mensen die het gewend zijn om elke dag vlees te eten maar best willen minderen. Gezinnen met kinderen zijn juist geholpen met dit soort producten. De stamppot smaakt aardig vertrouwd, en juist jonge kinderen zijn blij met zoiets als vegetarische spekreepjes, al is het alleen maar omdat ze minder hoeven te kauwen.

Wie geen vegetarische spekreepjes of rookworst wil eten, moet zich misschien eerst afvragen of hij wel bij de doelgroep hoort. En voor gezinnen die nog nooit de stap hebben gezet naar een vleesloze maaltijd: begin eens voorzichtig met stamppot met ‘spek’ en ‘rookworst’ van plantaardige oorsprong, en kom erachter dat die pittige boterhamworstachtige reepjes en plakjes best aardig smaken. Ze zijn wat minder sappig en wat minder vertrouwd van smaak, maar zeker als onderdeel van een stevige stamppot of erwtensoep valt dat nauwelijks op. Voor de slanke lijn hoef je er overigens niet aan te beginnen. Wat calorieën betreft verschillen beide producten niet veel.