Dat ”Hoe een herder Psalm 23 ziet” mij aanspreekt, zal weinig mensen verwonderen. Als herderin gaat mijn hart naar deze psalm uit. Ik heb iets met deze psalm. Iets heel speciaals.
De schrijver van ”Hoe een herder Psalm 23 ziet”, Phillip Keller, is een tijdlang schaapherder geweest. Hij heeft als geen ander ervaren vanuit welke intentie David, die ook schaapherder was en wiens vader hetzelfde beroep had, deze prachtige psalm heeft gedicht.
Psalm 23 loopt als het ware mijn leven lang met mij mee, als een gids die mij de weg wijst, die mij op het rechte spoor houdt als ik dreig af te dwalen. Die mij staande houdt als ik dreig te wankelen. Hoe toepasselijk is dan het beeld dat David schetst: Uw stok en Uw staf vertroosten mij.
Wanneer ik in het veld vertoef en daar vredig de kudde schapen aan grazige weiden en langs stille wateren hoed, begeleidt mij deze psalm van David. Deze psalm is ingelijfd in mijn leven, in mijn denken, in heel mijn handel en wandel hier op aarde.
In tijden van vreugde en in tijden van verdriet staat Psalm 23 mij steeds voor ogen. Komt mij voortdurend voor de geest. Kellers boek draag ik om die reden als een lievelingsmantel om me heen.
Ook de schrijver van dit boek, Phillip Keller, heeft zich deze psalm toegeëigend in zijn leven als herder en later als predikant en wetenschapper. Hij heeft als herder diep doorvoeld al hetgeen David in Psalm 23 beschrijft. En juist dat maakt het lezen van zijn boek zo kostbaar en tevens zo uniek.
Keller groeide als kind op in Oost-Afrika, omgeven door eenvoudige inheemse herders. In zijn boek beschrijft hij hoe hij met bloed, zweet en tranen het geld bij elkaar heeft geschraapt om een eigen kleine kudde te kopen. „Als gevolg daarvan voelde het alsof mijn schapen deel van mij waren”, stelt Keller. „Het maakte dat deze dertig ooien buitengewoon kostbaar voor me waren. Ik had ze als het ware met mijn eigen lichaam, de offers die ik bracht, betaald.”
Ook kwam Keller er algauw achter dat zijn schapen niet voor zichzelf konden zorgen. Ze hadden zijn zorg, toewijding en aandacht nodig. Het is geen toeval dat God ervoor gekozen heeft ons schapen te noemen. Het gedrag van schapen en mensen is in tal van opzichten vergelijkbaar. Ons kuddegedrag, onze angsten en onzekerheden, onze koppigheid, onze stompzinnigheid en onze verdorven gewoontes zijn stuk voor stuk opvallende, belangrijke overeenkomsten.
Toch heeft Christus ondanks deze negatieve karaktereigenschappen Zijn kinderen uitgekozen en gekocht. Hij roept hen bij hun naam, maakt ze tot de Zijnen en zorgt voor hen.
Een herder doet niets liever dan goed voor zijn schapen zorgen. Pas als de schapen tevreden zijn, ben je dat als herder ook. En dat gaat niet vanzelf, en ook niet altijd even gemakkelijk. Maar de liefde voor de schapen is mijn drijfveer, ook als de gure wind over de vlakte raast, de regen en de hagel meedogenloos neerklette- ren op mijn gezicht, de zon hoog aan de horizon staat te branden, wanneer ik overvallen word door een hevige onweersbui of wan- neer ik door een diep donker dal trek met de kudde. Ja, dan schuilen de schapen bij de her- der, en weten zich bij de herder veilig.
Als aardse herder ben ik mij op zulke momenten des te meer bewust hoe groots en onbevattelijk het is dat er een goede Herder is Die Zijn leven inzet voor al Zijn duur gekochte en met Zijn eigen bloed betaalde schaapjes.
De nationale Boekenweek heeft als thema ”Natuur”. Zeven natuurmensen vertellen in de serie natuurboek over hun favoriete boek. Christien Mouw is herderin in Elspeet. Zij koos:
Hoe een herder Psalm 23 ziet, Phillip Keller, uitg. Ark Media, Heerenveen, 2015; ISBN 978 9033 800 85 6 2015; 200 blz.; € 12,95.
Andere leestips van Christien:
- ”Lessons from a Sheepdog”, Phillip Keller, 1990;
- ”Mijn roofvogels”, Rob Bijlsma, 2013;
- ”Schaapherder Koos Vos. Een bijzonder leven in woord en beeld”, Gonny Livestroo, 2015;
- ”Mensen van de Veluwe. Karakteristieke leefstijl in woord en beeld”, Jan van ’t Hul en Rien Mouw, 2016.