Meeleven met de gedupeerden doet goed. Daarbij is het belangrijk dat in het gebed de noden worden opgedragen. Hopelijk is dat zondag van veel kansels gedaan.

Om uit het diepe dal te komen, is het essentieel dat het sterk aangetaste imago van de pluimveesector wordt hersteld. Uitgangspunt daarbij moet zijn dat er volgens de regels die gelden voor de gezondheid en het welzijn van mens en dier wordt gewerkt. Er mogen geen verboden middelen worden gebruikt, ook al kan dat nog zo verleidelijk zijn.

Het is uiterst belangrijk dat een sector zich aan de richtlijnen en wetten van de bevoegde instanties houdt. Ook ethisch, principieel gezien is het van groot belang dat de regels worden nageleefd.

Twijfels aan nut en noodzaak van sommige voorschriften kunnen logisch lijken. Dat wordt ook ten aanzien van het verbod op het gebruik van fipronil in de pluimveesector gezegd. Het middel blijkt zeer effectief te zijn tegen bloedluis en bij gering gebruik is er volgens verschillende deskundigen nauwelijks of geen negatief effect op de menselijke gezondheid.

Het punt is echter dat het middel fipronil niet is toegestaan en daar moet de pluimveehouderij zich aan houden. Kritiek op de regelgeving mag, maar probeer dan via een inhoudelijk debat met goede argumenten veranderingen te bereiken. Dat is niet eenvoudig, vooral niet omdat er vaak ook Europese instanties bij betrokken zijn. Toch is dit de weg. Het heft mag niet in eigen handen worden genomen.

Dat blijkt ook nu wel weer. Gesjoemel komt bijna altijd openbaar en dan zijn de rapen gaar.

Mede door de ernst van de problematiek worden er door de pluimveehouders felle verwijten geuit. De voedselwaakhond NVWA en het verantwoordelijke ministerie van Economische Zaken zouden al veel langer weten dat er fipronil in eieren zat. Ook wordt de aanpak van de NVWA en het door de overheid gekozen beleid van het ruimen van vele bedrijven gelaakt.

Belangrijk is dat dergelijke kritiekpunten goed uitgezocht worden. Maar daarnaast geldt dat de pluimveehouderij ook de hand in eigen boezem moet steken. Steeds duidelijker wordt dat sommigen (of velen?) al langer van het gebruik van fipronil wisten. Waarom is dat niet gemeld? En hoe kan in de toekomst beter worden geborgd dat er geen verboden middelen worden gebruikt? Bij het beantwoorden van dergelijke vragen heeft niet alleen de overheid, maar ook de sector een grote verantwoordelijkheid.

Belangrijk is dat de handen ineen worden geslagen. Een goede samenwerking tussen de pluimveehouderij, de betrokken instanties en het ministerie van Economische Zaken is noodzakelijk.

Door het schandaal rond fipronil is –ook internationaal– het imago van de Nederlandse pluimveesector ernstig geschaad. Essentieel is dat door goede maatregelen snel duidelijk kan worden gemaakt dat het gif niet meer in de eieren zit, zodat het geschonden vertrouwen kan worden hersteld.