Voer discussie over onderhuidse chip vóór technologie ingeburgerd raakt
Op 1 augustus is er een feestje bij het Amerikaanse bedrijf Three Square Market. Alle werknemers die dat willen, krijgen dan een chip in hun hand geïmplanteerd waarmee ze zich kunnen identificeren. Als ze voor een gesloten deur staan, hoeven ze maar met hun hand te zwaaien en de deur ontgrendelt. Betalen bij de kassa in de kantine vraagt niet meer dan een korte beweging van de hand in de richting van een antenne.
Three Square Market? Het bedrijf uit Wisconsin was tot nu toe vrijwel onbekend en is ook binnen de VS een kleine speler met 85 personeelsleden. Maar met de actie om 50 van zijn medewerkers te chippen, zet het bedrijf zich deze week wel op de kaart en trekt het de aandacht van grote media als The Washington Post, The New York Times, ABC News en de BBC.
Het doel van Three Square Market is ook om bekendheid te krijgen: het is het eerste bedrijf in de VS met gechipte werknemers. Toch levert de actie niet alleen bewondering op. In reacties klinkt veel zorg door over de privacy van de medewerkers. Een predikant uit de staat Iowa legt een verband met Openbaring 13 en ziet de chip als een van de vormen van het teken van het beest omdat deze elektronica bedoeld is om controle op je uit te oefenen. Ds. Dave Doyle waarschuwt zijn gemeenteleden en zou liever de gevangenis ingaan dan zo’n chip ontvangen.
Zijn die bezwaren terecht? Het is niet moeilijk om ze weg te redeneren. Three Square Market zegt dat het de werknemers niet kan volgen omdat de chips geen gps-functie hebben. Als de werkgever zijn werknemers toch precies in de gaten zou willen houden, is het een stuk gemakkelijker, goedkoper en nauwkeuriger om hun smartphones of auto’s te volgen dan hun chips.
En over techniek onder je huid hoeven we ook niet zo bezorgd te zijn: deze chip bevat veel minder elektronica dan de pacemaker, het insulinepompje of het implantaat in de gehoorgang bij doven. Die zijn toch ook geaccepteerd?
Toch is de kern van de bezorgdheid wel degelijk terecht. Déze chip is weliswaar niet te volgen en ongeschikt voor controle. Maar als de meeste werknemers akkoord gaan, leidt dat tot gewenning en sociale druk. Het is een voor de hand liggende volgende stap om ook plaatsbepaling mogelijk te maken. Bij de smartphone is gebleken dat die stap snel geaccepteerd wordt, zeker als er voordelen aan verbonden zijn.
Dat voorbeeld bewijst ook hoe belangrijk de publieke discussie over privacy is vóór zo’n technologie ingeburgerd raakt. Die telefoon kun je nog gewoon thuislaten of weggooien. Een werknemer zou op z’n minst de chip moeten kunnen ‘uitzetten’ of afschermen en zelf moeten beheren wat er met zijn data gebeurt en wie die kan inzien.
Dat bezorgde christenen nu een verband leggen met het teken van het beest, is ook te begrijpen. Toch past daar terughoudendheid. Johannes spreekt in Openbaring over de strijd om de Kerk en de verleidende macht van de antichrist, die greep wil hebben op economie en technologie. De chips buiten het lichaam bieden daar meer mogelijkheden voor dan die onder de huid.