Dat schrijft de hersteld hervormde dr. P. de Vries in een maandag op zijn weblog gepubliceerd artikel ”De eenheid van de kerk”.

Het is niet terecht om te zeggen dat de tijd nog niet rijp is voor kerkelijke eenheid, stelt dr. De Vries.
Als het voorgaan in officiële diensten op zondag nog een stap te ver is, dan kunnen de verschillende kerken op andere manieren contacten onderling vormgeven. „Dat kan gaan van Reformatie-avonden en gemeenteavonden tot avonden voor de jeugd.”
Het openstellen van kansels is, vanuit de historie gezien, allereerst een zaak van een clas­sis, stelt dr. De Vries. In die lijn kunnen kerken het ook nu aan de classis overlaten of predikanten uit kerken met de gereformeerde belijdenis kunnen voorgaan. „Eventueel kan men de synode een beslis­sing laten nemen. Juist omdat er over kerkmuren heen eenheid in prediking is, is daartoe alle aanleiding. De prediking is het hart van de kerk en juist vanuit de prediking is er meer dan eens eenheid van gevoelen over kerkmuren heen.”
Voor veel jongeren spelen de landelijke kerken geen grote rol meer, constateert dr. De Vries. Al zitten daar volgens hem twee kanten aan. „Verdrietig vind ik als er weinig besef is van de kerkgeschiedenis en van de grote waarde, zowel voor het persoonlijke als het kerkelijke leven, van de gereformeerde belijdenis. Echter, juist als die kennis en dat besef er wel is, wordt er een verbondenheid” over de kerkelijke verdeeldheid heen ervaren.
De predikant reageert met zijn blog op het pleidooi dat de christelijke gereformeerde ds. Egas recent deed bij de viering van het ambtsjubileum van ds. J. J. van Eckeveld, preses van de synode van de Gereformeerde Gemeenten (GG). Ds. Egas vroeg de GG toen te overwegen de kansels open te stellen voor predikanten met een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking uit andere kerken.

Kerkelijke eenheid - door A.B. Goedhart (Kerkblad HHK, 13-11-2014)