Kinderboekenschrijver Dolf Verroen, auteur van het Kinderboekenweekgeschenk ”Oorlog en vriendschap”, heeft in zijn leven duizenden kinderen gezien. Misschien is hij zélf ook nog wel een beetje kind. „Sowieso hebben kinderboekenschrijvers iets tijdloos. Romanschrijvers staan veel meer met de voeten in de aarde van het moment”, aldus de auteur die sinds kort in het Friese Sint Nicolaasga woont.

Is het moeilijk om je, op uw leeftijd, in te leven in de wereld van een kind?

„Als ik voor kinderen schrijf, voelt het heel natuurlijk. En volgens mij behandel ik kinderen net zo als grote mensen. Het eerste boek dat veel indruk op mij maakte, was ”Afkes tiental” (van Nienke van Hichtum, MO). Omdat je kon merken dat het is geschreven door iemand die gelijk is aan jou als lezer.”

Hoewel Verroen nog altijd iets kinderlijks in zich heeft, voelde hij zich op een zeker moment wel te oud voor schoolbezoeken. Maar op aandringen van kinderboekenschrijfster Lydia Rood staat hij nu toch weer met regelmaat voor de klas. „Ontzettend leuk. De kinderen spreken me net zo makkelijk als vroeger aan met Dolf en jij.”

Heeft u iets met het Kinderboekenweekthema ”opa’s en oma’s”?

Beslist: „Nee. Toen ik kind was, was er alleen een grootmoedertje. De ouders van mijn moeder leefden niet meer. Van vaders kant waren ze gescheiden en kende ik dus alleen de grootmoeder. Een heel eigenzinnig vrouwtje. Je moet weten, mijn moeder was van 1890 en mijn vader van 1898. Een heel andere tijd.

Ik heb opa’s en oma’s heel bewust niet als thema van het kinder­boekenweekgeschenk gekozen. Ik kan over zo’n onderwerp alleen een karikaturaal of absurd verhaal schrijven. Zo’n verhaal is iets voor een klein publiek, maar ik vind het niets voor een kinderboekenweekgeschenk.”

Nu gaat het kinderboekenweek­geschenk over een gewone jongen in de Tweede Wereldoorlog. Over u.

„Alles wat Joop beleeft, heb ik meegemaakt. Ik was elf jaar toen de oorlog uitbrak. Ik zat nog net op de lagere school. Dan maak je dingen anders mee dan als volwassene. Ik was getuige van geweld, voelde gevaar, maar merkte vooral dat alle normen veranderden. Je had voorheen protestantse en katholieke mensen. Daar kwamen plotseling verraders bij.

Voor mij gaat ”Oorlog en vriendschap” over kinderen wier lot wordt bepaald door grote mensen. Mijn vriend Kees kon er niets aan doen dat zijn ouders NSB’ers waren. Toch liep ik hem voorbij alsof hij niet bestond.

Ik heb Kees daarna nooit meer gezien, maar het voorval lag nog altijd op de bodem van mijn ziel, te sudderen als een runderlap. En nu is het een verhaal.”

”Voor altijd jong – opa’s en oma’s” is het thema van de Kinderboekenweek. Vijf kinderboekauteurs komen aan het woord. Vrijdag deel 2: Hans Mijnders.