Het tijdschrift zou donderdagmorgen vroeg ook in Nederland te koop zijn, maar dat pakte anders uit. Er ging de afgelopen nacht iets mis in de distribrutie, zodat de vele fans –ze stonden al om 6.00 uur in de rij voor de boekhandel om een exemplaar te bemachtigen– teleur­gesteld moesten worden. Naar verwachting is het nu vrijdag beschikbaar in ons land.

Ook op internet is een levendige handel aan de gang in de nieuwste Charlie. Sommige verkopers houden het redelijk fatsoenlijk en vragen 5 euro voor hun exemplaar; andere drijven de prijzen op tot meer dan 100 euro. Iemand met te veel geld of een buitensporige liefde voor cartoons biedt zelfs 10.000 euro voor een nummer. Los van dit ziekelijke bedrag is het duidelijk: de woeker tiert welig op het web. Uiteindelijk spint de uitgever van het noodlijdende Charlie Hebdo commerciële garen bij de gang van zaken.

Vrij snel na de koelbloedige moordpartij, waarbij tien medewerkers van Charlie en twee politieagenten om het leven kwamen, liet de redactie weten dat het volgende nummer uiteraard weer cartoons over de profeet Mohammed zou bevatten. Dat blijkt geen bluf. Het boegbeeld van de islam prijkt pontificaal op de voorpagina van het jongste nummer. De satire druipt eraf.

De aankondiging dat dit zou gebeuren, was in de eerste plaats vast bedoeld als uiting van stoerheid. Wij, journalisten en tekenaars van Charlie Hebdo, laten ons niet monddood maken, want de vrijheid van meningsuiting is ons heilig. Maar laden uitgever en redactie ook niet onbedoeld de verdenking op zich een financieel slaatje te willen slaan uit de trieste gebeurtenissen? Waarom die enorme oplage dit keer?

Het zou van diep respect voor de slachtoffers hebben getuigd als er deze week geen Charlie was verschenen. Tegenstanders zullen dat direct uitleggen als een knieval voor moslimterroristen. Ten onrechte. De prijs die vorige week is betaald voor de heilig verklaarde vrijheid van meningsuiting is te hoog om op dezelfde voet door te gaan met bewust kwetsen, of er zelfs een schepje bovenop te doen.

Het zou mooi zijn als er bij de uitgever en de redactie van Charlie een discussie op gang zou komen over de vraag of het tijdschrift moreel verantwoord en verstandig bezig is. Er is op zich niks mis met satire. De profeet Elia bediende zich er al van op de berg Karmel door de draak te steken met Baäl. Hij deed dat echter niet om anderen bewust te kwetsen, maar om te bewijzen dat er maar één God is. Dat is bepaald niet het doel van Charlie. Het tijdschrift heeft het spotten met alles wat heilig is tot handelsmerk verheven. Een werkwijze die van weinig respect getuigt.

Vooral niet teleurgesteld zijn dus als het donderdag niet is gelukt om de nieuwste Charlie te bemachtigen.