Jongepier was organist in hart en nieren. Hij genoot grote faam als improvisator en orgeladviseur, maar werd het liefst wakker gemaakt voor het spelen van een kerkdienst. „De gemeentezang begeleiden is fantastisch om te doen”, zei hij vijf jaar geleden in een interview met deze krant.

Jongepier werd op 26 februari 1941 in Zaandam geboren. Op zijn tiende stond voor hem vast dat hij organist zou worden. Zijn ouders wilden echter dat hij een vak zou leren. Hij volgde daarom de Gereformeerde Kweekschool in Amsterdam en heeft „van die leuke opleiding geen moment spijt gehad.”

De eerste orgellessen ontving Jongepier van zijn vader, amateurorganist en leerling van Cor Kee. Hij vervolgde zijn studie bij Cor Kroonenberg. Zijn conservatoriumopleiding deed hij bij Piet Kee, aan het conservatorium in Amsterdam.

Als zestienjarige kreeg Jongepier de verantwoordelijkheid over het drieklaviers Garrelsorgel (1742) in de Grote Kerk van Purmerend. In 1981 volgde zijn benoeming als organist van de Grote Kerk in Leeuwarden, waar een drieklaviersinstrument van Müller (1727) staat. Hij nam er in 2006 afscheid. Na de restauratie, in 2003, was hij titulair-organist van het Garrelsorgel in Purmerend. Hij gaf les aan de Gemeentelijke muziekschool Purmerend van 1963 tot 1973 en was vanaf 1972 20 jaar docent aan de conservatoria van Leeuwarden en Groningen.

Jongepier was een groot improvisator. Hij won in 1968 het nationaal improvisatieconcours Bolsward en behaalde in 1970, 1971 en 1972 de eerste prijs op het internationaal improvisatieconcours Haarlem. Een goede improvisatie was in zijn ogen „muziek die communiceert met de luisteraars. Een verhaal met vorm, met kop en staart.”

Jongepier gaf talrijke concerten, leidde orgeltochten, publiceerde in diverse orgeltijdschriften en schreef boeken op gebied van de orgelbouw en de -historie. „Schrijven is een andere passie van mij. Ik vind het belangrijk de ins en outs van orgels met anderen te delen. Dat is de schoolmeester in mij.”

Als gerenommeerd deskundige adviseerde hij bij de restauratie en nieuwbouw van tenminste tweehonderd orgels. Hij deed onderzoek naar met name Friese orgelbouw, wat uitmondde in het boek ”Vijf eeuwen Friese orgelbouw”. Hij vond het „een sport om te knokken voor het herstel van een orgel.”

Hij genoot van het adviseurschap: „Wanneer ik in alle rust in een kerkje bezig ben, beleef ik gouden momenten. Zeker als ik uit het raam kijk en weilanden, koeien of de zee zie.”

Jongepier was secuur. Dat bleek uit zijn werk, maar was ook af te lezen aan zijn enorme boekenkast vol literatuur. Niets stond er schots of scheef.

Vrijdag vindt in de Grote Kerk van Leeuwarden om 11.00 uur een herdenkingsdienst voor de overleden organist plaats.