Nietzsche beschrijft de mens ergens als „het nog niet gedefinieerde dier.” Daarmee geeft hij aan dat het kenmerkend is voor de mens dat hij niet eenduidig is te definiëren. Anders gezegd, de mens is van nature een wezen dat verandert en zich ontwikkelt. Een periode waarin meestal forse veranderingen plaatsvinden, is de studententijd. De jongvolwassene wordt veel intensiever dan tot op dat moment ingewijd in twee van de dragende krachten van onze (post)moderne cultuur, namelijk wetenschap en techniek.

Weliswaar wordt de wetenschap niet langer gezien als bron van waarheid, want in het postmoderne levensgevoel heeft iedereen zijn eigen waarheid. Maar wel verwacht men in het algemeen dat de moderne wetenschap, tezamen met de technologie, onze levensomstandigheden voortdurend beter maakt.

Wetenschap en techniek kunnen fascinerend zijn en we kunnen er heel nuttige dingen mee doen. Maar realiseer je dat de wetenschap op een heel speciale manier naar de wereld kijkt, als het ware met een microscoop. Daardoor zie je dingen heel goed, maar het meeste eromheen helemaal niet. Iets ingewikkelder gezegd: de wetenschap geeft een gereduceerd beeld van de werkelijkheid. In dat beeld vallen geloof in God en zicht op wat het leven echt doet opbloeien gemakkelijk over de rand van je horizon. In de wetenschappelijke blik en beleving van de werkelijkheid zijn rationele verklaarbaarheid en beheersbaarheid de criteria voor waarheid.

In een evenwichtige persoonlijke ontwikkeling worden wetenschap en geloof op elkaar betrokken en in een vruchtbare spanning gehouden. Dit is heel belangrijk om ”met succes” je studie af te ronden. Het is belangrijk je te oefenen in een geestelijke hou­
ding waarin je God God laat zijn in je leven en waarin je de wereld en de mensen om je heen niet gebruikt voor de vervulling van 
je eigen verlangens. En vergis je niet: dit klinkt eenvoudiger dan het is.

Ik noem twee dingen die je hierbij kunnen helpen. Een heel belangrijke rol wordt vaak vervuld door een christelijke studentenvereniging of studiekring. Het met christelijke medestudenten bespreken van je ervaringen, je vragen en twijfels, je ontdekkingen en je passies, is heel vaak van onschatbare, want van eeuwigheidswaarde.

Daarnaast wijs ik op diverse (bijzondere) leerstoelen die je helpen voor jezelf zicht te krijgen op de relatie tussen wetenschap en je geloof en op je beroepsuitoefening straks als christenprofessional.

Niet alleen in het sociale en intellectuele leven, maar ook in het geestelijk leven heb je ‘loopbaanbeleiding’ nodig. Zodat je niet alleen met succes, maar vooral geestelijk verrijkt je studie kunt afronden.

De auteur is bijzonder hoogleraar christelijke filosofie aan Wageningen Universiteit. Dit is het derde en laatste artikel in een serie naar aanleiding van de start van het academisch jaar.