Op 18 november nam de Amsterdamse gemeenteraad de motie aan dat organisaties die zorgtaken vervullen in opdracht van de gemeente hun identiteit niet meer tot uitdrukking mogen laten komen in hun personeelsbeleid. Alle partijen stemden voor, behalve het CDA.

Deze beslissing heeft ons zeer verontrust. De gemeente dwingt religieuze organisaties zo feitelijk tot een keus: of hun identiteit afleggen, of hun gemeentelijke zorgtaken neerleggen. Christelijke organisaties als het Scharlaken Koord en het Leger des Heils verrichten al eeuwen welzijnswerk in de stad. Zij bieden zorg en hulp aan iedereen die dat nodig heeft, ongeacht culturele, etnische of religieuze achtergrond of seksuele geaardheid. Dat doen zij vanuit christelijke inspiratie, maar zonder aanzien des persoons.

Daarmee bereiken zij de kwetsbaarste groepen in de samenleving, zoals jongeren die dreigen te ontsporen, daklozen en prostituees op zoek naar een beter bestaan. De zorg wordt geboden door professionele hulpverleners, die zich met liefde en overgave inzetten. Alleen aan mensen die daar expliciet om vragen wordt typisch christelijke hulp geboden in de vorm van pastoraat. Zij werken vanuit de code maatschappelijk werk. Er hoeft dus geen enkele zorg te bestaan voor ”geestelijke manipulatie”.

Als de gemeente doorzet, zijn juist die kwetsbare groepen daarvan de dupe. Maar aan hen is niets gevraagd. Verschillende onderzoeken bevestigen dat de gemeente die zorg nooit zelf tegen dezelfde kosten kan realiseren.

Bovendien staat artikel 5 van de Wet gelijke behandeling expliciet toe dat religieuze organisaties van hun sollicitanten kunnen vragen dat zij hun levensbeschouwing onderschrijven. Waarom zou de gemeente Amsterdam plotseling af willen van de landelijke wetgeving op dit punt?

Iedere maatschappelijke organisatie heeft een identiteit, die samenbindend werkt en inspiratie biedt. Bij organisaties zoals het Scharlaken Koord, het Leger des Heils of Youth for Christ is die gebaseerd op het christelijk geloof. Nederland kent talloze organisaties met een christelijke, islamitische, humanistische, joodse of seculiere grondslag die maatschappelijke taken verrichten. Die diversiteit is juist kenmerkend voor Amsterdam als een vrije, tolerante stad, waar ruimte is voor iedereen. De overheid moet neutraal zijn, maar de samenleving zelf hoeft dat gelukkig niet te zijn.

Daarom doen wij een dringende oproep aan het Amsterdamse college en de leden van de gemeenteraad, om terug te komen op dit besluit. Iedereen is van harte welkom om te komen kijken hoe deze organisaties te werk gaan, en of de doelgroep tevreden is met de zorg die zij bieden. Amsterdam: laat het religieus middenveld niet vallen

De auteurs zijn respectievelijk directeur van de stichting Tot Heil des Volks, directeur van Youth for Christ Nederland en fractievoorzitter van CDA Amsterdam.