Er zou een Amerikaanse partij zijn die belangstelling heeft voor de bank uit Wognum. Door het vonnis krijgt deze gegadigde de tijd om te snuffelen in de boeken van DSB. Eerder zijn gesprekken met Nederlandse grootbanken op niets uitgelopen.Dat Scheringa zijn huid duur verkoopt, pleit voor hem. Al valt moeilijk in te schatten of hij nu echt strijdt voor zijn werknemers of dat hij vooral uit is op het redden van zijn eigen reputatie. Of dat hij vooral vreest voor een teloorgang van zijn dure hobby’s, zoals kunst, voetbal en schaatsen.

Voor zijn personeel kan Scheringa niet meer stuk. Zowel bij het hoofdkantoor in Wognum, eerder op de dag, als bij de rechtbank in Amsterdam stonden DSB-medewerkers vrijdag aan de zijde van Scheringa. Als het boegbeeld zijn gezicht liet zien, werd hij met gejuich begroet. Voor zijn eigen mensen is hij een held.

Veel anderen kunnen zijn bloed juist wel drinken. Zij zitten met wurgcontracten van de West-Friese bank in hun maag. Ondanks aandringen van consumentenorganisaties deed Scheringa lange tijd weinig tot niets om deze consumenten tegemoet te komen. De topman doet er daarom verstandig aan om zich geen heldenstatus aan te meten. Daarvoor is zijn blazoen te veel besmet.

De DSB-aanhang sprak vrijdag van een overwinning. Dat is schromelijk overdreven. Er is slechts sprake van het oprekken van een tijdlijn. Een faillissement ligt nog steeds het meest voor de hand. Uit de vonnissen van eerder deze week blijkt dat ook rechters op dat spoor zitten. De kans is groot dat het verlengen van de deadline slechts uitstel van executie betekent.

Tegelijkertijd toont het vonnis dat de bewindvoerders hun huiswerk onvoldoende goed hebben gedaan. Inmiddels heeft Scheringa de rechter al drie keer weten te overtuigen dat er nog leven in zijn bank zit. Dat roept de vraag op of de vertegenwoordigers van De Nederlandsche Bank wel voldoende oog hebben voor doorstartmogelijkheden van het geplaagde concern. Het onderzoek dat minister Bos deze week aankondigde naar de rol van de toezichthouder mag hier best eens op inzoomen.

Intussen blijven klanten in onzekerheid verkeren. Spaarders kunnen, zolang de procedure loopt, niet bij hun geld. Voor hypotheekhouders is het onzeker wat er met hun product gebeurt. De rechter kan dus niet eindeloos rekken. Bovendien kijkt ook het buitenland mee. Een soap doet het imago van Nederland als financiële grootmacht geen goed.

Het wordt daarom tijd dat er klare wijn wordt geschonken. Dat is in het belang van iedereen. Zodat de rust kan weerkeren. Daar is het bank­wezen hard aan toe.