Dat bevestigde een woordvoerster van de organisatie maandagmorgen desgevraagd.

De Nederlandse groep bestond uit tien vrouwelijke deelnemers en twee mannelijke reisleiders. Zij hadden meegewerkt in een weeshuis, een gebouw opgeknapt en bezoeken in de buurt afgelegd.

Op de avond van de overval was de groep juist bezig de werkvakantie te evalueren met de lokale projectleiders. Daarna zou de groep op safari gaan.

Naar schatting zeker tien mannen van rond de dertig jaar met onder meer speren en een pistool wisten het bewaakte terrein van het project in Kakamega binnen te dringen door een buurman te gijzelen.

Eenmaal binnen in het onderkomen dreven de overvallers de twaalf Nederlandse deelnemers aan de werkvakantie, de twee lokale projectleiders en enkele Kenianen samen in de gemeenschapsruimte. De slachtoffers werden gedwongen op de grond te gaan liggen. Geld en mobiele telefoons moesten ze afstaan.

Vervolgens dreven de overvallers iedereen naar de bovenverdieping van het gebouw. De mannen werden op hun buik liggend vastgebonden. Vijf jonge Nederlandse vrouwen werden in de kamer ernaast verkracht. Zij zijn na de twee uur durende overval direct naar een ziekenhuis gebracht en daar behandeld. Ze kregen onder meer medicaties ter voorkoming van aids.

Volgens de woordvoerster van Livingstone hebben de slachtoffers „heel veel te verwerken.”

De groep deelnemers aan de werkvakantie is zaterdagochtend teruggekeerd in Nederland. Ze zijn opgevangen door hun ouders.

De werkvakantieprojecten in Kenia zijn voorlopig stopgezet.

Het project in Kakamega geldt volgens de woordvoerster van Livingstone als veilig.

„Er zit een ervaren projectleider die we al sinds 1990 kennen. Het is onvoorstelbaar dat zo’n overval juist op dit project heeft plaatsgehad. Ook hier op kantoor reageert iedereen erg geschokt. Een veelgehoorde vraag is waarom God dit toelaat.”

De christelijke organisatie Livingstone organiseert werkvakanties naar de landen Brazilië, Argentinië, Uganda, Kenia, Tanzania, Zuid-Afrika, Moldavië, Bosnië-Herzegovina, Oekraïne, Roemenië en Italië.

Nederlandse hulporganisaties die actief zijn in de Keniaanse regio Kakamega reageren geschokt. Bouwe Jan Smeding, adjunct–directeur van Simavi, noemt het „een ontstellend vervelend en afschuwelijk incident.” Maar, zegt hij erbij, „het had ook in andere landen kunnen gebeuren.” Smeding reisde vorig jaar nog met een cameraploeg door de regio. Die is volgens hem niet onveiliger dan andere gebieden.

Rosa Draaisma, die namens de stichting SIW jongeren aanstuurt die vrijwilligerswerk in Afrika gaan doen, kreeg van het nieuws „rillingen op de rug.” Ze verwacht nu minder belangstelling voor Kenia, net nu de rust na de gewelddadige presidentsverkiezingen terug lijkt. „Negatieve berichten blijven lang hangen. Jammer, want dit is een incident.”