„Een wonder”, noemen ze het in Putten. Na veertien jaar is de man opgepakt die hoogstwaarschijnlijk Christel Ambrosius uit Putten heeft verkracht en vermoord. „Dit hadden we nooit kunnen denken.”
Er gaat een zucht van opluchting door het hele dorp”, zeggen de dames H. Timmer en G. van Wijncoop bij de groentekraam. Van Wijncoop: „Ik hoop dat er nu eindelijk rust komt: voor de familie van het slachtoffer en voor Wilco Viets en Herman du Bois, het tweetal dat bijna zeven jaar onschuldig vastzat.”
Vreemd vinden de vrouwen het wel dat dit tweetal ooit de moord heeft bekend. Van Wijncoop: „Ik kan me het gewoon niet voorstellen. Ik beken toch geen moord die ik absoluut niet heb gedaan? Maar het schijnt dat ze bij de politie iemand zo onder druk kunnen zetten dat die bij wijze van spreke zijn eigen zelfmoord nog kan bekennen.”
De zaak moet volgens de dames tot op de bodem worden uitgezocht. Timmer: „De agenten die de verhoren hebben afgenomen, moeten nu zelf eens stevig aan de tand worden gevoeld.” Van Wijncoop: „De politie heeft niet eens haar excuses aan de twee ex-verdachten aangeboden.”
Puttenaar M. Klaassen is het niet met zijn dorpsgenoten eens. „We moeten in deze zaak vergeven, maar niet vergeten. Dat heb ik van mijn vader geleerd, die als een van de weinigen is teruggekeerd na de razzia in ons dorp in de Tweede Wereldoorlog. Justitie heeft in deze moordzaak toegegeven dat er fouten zijn gemaakt. De twee verdachten hebben een behoorlijke schadevergoeding gekregen en de echte dader is opgepakt. Het hoofdstuk is nu voor mij gesloten.”
Klaassen geeft zijn reactie op de Driewegenweg, waar hij net met zijn ochtendwandeling is begonnen. Aan de overkant van de weg is het huis te zien waar de moord heeft plaatsgehad. De gordijnen zitten voor de ramen, het hek is dicht. Een vuilniswagen haalt de zakken met restafval op.
De opgepakte verdachte woonde ook in deze buurt, bleek gisteravond. Klaassen kent hem niet. Niemand in de buurt weet wie het is. Ook hartsvriendin Nataschja van der Stelt zei het niet te weten.
In de familie- en kennissenkring van Du Bois en Viets is de opluchting groot. In de Margrietlaan staat de buurvrouw van Du Bois haar buxus bij te knippen. Twee huizen verder wast een jongere vrouw de ramen. Het gesprek gaat, hoe kan het ook anders, over de moordzaak. De buurvrouw van Du Bois zegt al veertien jaar in diens onschuld te geloven. „Ik vond het verschrikkelijk dat hij en Viets ook na hun vrijspraak in Putten nog steeds verdacht waren. Waar rook is, is vuur, zei men. Nu zijn ze eindelijk echt vrij.”
Eerder werden de zwagers Wilco Viets en Herman du Bois ten onrechte veroordeeld voor de verkrachting van en de moord op Christel Ambrosius. De twee zaten hun volledige gevangenisstraf (tien jaar, waarvan zeven jaar effectief) uit. Ze slaagden er uiteindelijk in bij de Hoge Raad herziening van hun zaak te krijgen. Het gerechtshof in Leeuwarden beoordeelde de zaak opnieuw en sprak het tweetal in april 2002 vrij. Later dat jaar kende het hof de mannen een schadevergoeding toe van in totaal 1,8 miljoen euro.
De top van het OM bracht Viets en Du Bois gisterochtend op de hoogte van de doorbraak in de zaak. Viets en Du Bois zitten vol emotie nu een nieuwe verdachte is aangehouden. Wilco Viets zei gisteravond in de tv uitzending van Knevel en Van den Brink dat hij daarom voorlopig niet wil weten wie de man is die nu verdachte is. „Ik kan niet begrijpen dat je twee mensen jouw straf laat uitzitten.” Herman du Bois zei dat hij wraakgevoelens heeft. „Da’s logisch toch?”
De advocatuur zou flexibeler kunnen staan tegenover de DNA databank van justitie, zei advocaat Geert Jan Knoops van de twee voormalige verdachten in de Puttense moordzaak gisteravond in NOVA. Knoops was tot nu toe een van de advocaten die de databank maar niets vinden, onder meer omdat die de privacy zou aantasten.