De politie heeft dinsdagochtend een 33–jarige man uit Delft opgepakt voor de moord in 1994 op Christel Ambrosius. Plaatsvervangend hoofdofficier van Justitie in Zutphen, P. de Beer, zei dat dinsdag tijdens een persconferentie in Apeldoorn.
De verdachte woonde ten tijde van de moord in Putten, maar er zijn nog geen aanwijzingen dat hij en Christel Ambrosius elkaar kenden. De verdachte was destijds rond de 18 jaar oud.
Hij is in 2005 veroordeeld voor het mishandelen van zijn toenmalige partner, antwoordde De Beer op vragen van misdaadverslaggever Peter R. de Vries. De Vries wijdde de afgelopen jaren tientallen afleveringen van zijn tv–programma aan de Puttense moordzaak.
Het NFI in Den Haag bracht vorige maand de 33-jarige Delftenaar die dinsdag werd opgepakt in verband met de verkrachting van en de moord op Christel Ambrosius in 1994. Zijn DNA matchte met het genetisch materiaal dat destijds werd gevonden op een been van het slachtoffer in de Puttense moordzaak.
Sinds februari 2005 mag DNA worden afgenomen van mensen die zijn veroordeeld voor een misdrijf waarop een maximumstraf van vier jaar of meer staat. Inmiddels bevat de NFI-databank 53.000 DNA-profielen van personen en 35.000 profielen van sporen die bij misdrijven zijn veiliggesteld, meldt het instituut. Ook het materiaal dat de recherche isoleerde in de Puttense moordzaak, zit in die databank.
De Puttense moordzaak is een van de meest geruchtmakende zaken van de laatste decennia. Twee mannen uit Putten, Herman Du Bois en Wilco Viets, werden voor de verkrachting van en moord op de 23–jarige stewardess Christel Ambrosius veroordeeld. Pas na het uitzitten van hun straf (tien jaar cel) kwam aan het licht dat er sprake was van een rechterlijke dwaling. Misdaadverslaggever Peter R. de Vries heeft zich jarenlang ingezet om de onschuld van Du Bois en Viets aan te tonen.
Ambrosius werd op 9 januari 1994 in het huis van haar oma, gelegen in een bos aan de rand van de Veluwse gemeente, gedood. Op haar been werd een spermadruppel gevonden, die wel van de dader afkomstig moest zijn. DNA–vergelijking wees uit dat de druppel van Du Bois noch Viets afkomstig kon zijn. Toch stond dit gegeven aan hun veroordeling, ook in hoger beroep, niet in de weg.
Pas toen een deskundige op zijn oordeel over het raadsel rond de spermadruppel terugwam, keerde het tij voor Du Bois en Viets. De Hoge Raad gaf het gerechtshof in Leeuwarden opdracht de zaak opnieuw te beoordelen. Dit proces leidde in 2002 tot vrijspraak van de twee Puttenaren. Politie en justitie zijn nadien doorgegaan met het onderzoek.