Naar aanleiding van de rechterlijke uitspraak inzake de overheidssubsidie voor de SGP zie ik overal om me heen weer die meewarige blikken wat de staatkundig gereformeerden betreft: ze zijn merkwaardig, niet van deze tijd, een beetje bijzonder en een tikje eng zelfs. Het NOS-journaal zet weer de toon door bij het nieuws over de rechterlijke uitspraak beelden te vertonen van steile mannen in stijve zwarte pakken die een duister kerkgebouw betreden: als betreft het een geheim genootschap in de spelonken der Middeleeuwen.

In mijn lange journalistieke loopbaan heb ik in de gemeentepolitiek en in het gemeenschapsleven met veel SGP’ers van doen gehad. Het is me altijd opgevallen dat deze verhoudingsgewijs kleine partij relatief veel vertegenwoordigers op belangrijke en invloedrijke posten had. En die SGP’ers vervulden hun taak meer dan voortreffelijk.

Zwaluw
Niet zelden waren het de SGP-raadsleden die in gepolariseerde verhoudingen in de raad voor een bemiddelende rol, een compromis zorgden. Eind jaren zestig werd een heftige crisis in de gemeente Zeist opgelost door de SGP’er P. J. Smit te benoemen tot wethouder van Financiën. Smit was het enige SGP-raadslid in Zeist en kreeg het vertrouwen van de ??-koppige raad. Hij loste de crisis op en redde en passant samen met de prominente PvdA-er J. H. Scheps ook nog even de openbare (!) bibliotheek. Smit zou later nog vele jaren een voortreffelijke burgemeester van het Twentse Rijssen zijn.

Begin jaren tachtig was het in Zeist het SGP-raadslid Van Voorden (ook weer een eenling in de raad) die de vastgelopen onderhandelingen over de nieuwbouw van het raadhuis voltrok. Waar de ’grote partijen’ faalden was het deze SGP’er die als smeerolie in de vastgelopen democratische machinerie fungeerde. Ook de gemeentepolitiek van de stad Utrecht kende destijds een voortreffelijk SGP-raadslid (De Groot).

Zo zijn er uit mijn 35-jarige praktijkervaring veel meer voorbeelden te geven.

Ook in de ouderenzorg, de woningbouwverenigingen en het zakenleven ben ik tal van hardwerkende sociaalvoelende en tot het sluiten van compromissen bereide SGP’ers tegengekomen. Dat heeft er zelfs wel eens toe geleid dat ik -hoewel landelijk PvdA’er- voor de gemeenteraad op de SGP stemde. Een kwestie van persoonlijk vertrouwen!

Wat wil ik hiermee betogen? In ieder geval dat SGP’ers niet achterlijk zijn en midden in de maatschappij staan waarin ze leven en werken. Het is dan ook pertinent onjuist om SGP’ers meewarig en als wereldvreemd neer te zetten.

Laten we de SGP toch de tijd gunnen om haar houding ten opzichte van de vrouwen zelf de formuleren en eventueel te herzien. Laten we toch niet zo kort van memorie zijn en onze eigen geschiedenis goed kennen. Want ook in andere partijen zijn vrouwen lang een ondergeschikte rol blijven spelen.

In de veelgenoemde ”bestuurderspartij” die de gereformeerde Antirevolutionaire Partij (ARP) was, waren vrouwen op raads- en kamerzetels tot in de jaren zeventig taboe. En in de Christelijke Historische Unie (CHU), die de meer verlichte hervormden moest bundelen, was de legendarische Freule Wittewaal van Stoetwegen lange tijd die ene zwaluw die nog lang geen zomer maakte.

Voorrecht
En de sociaal-democraten en liberalen hebben ook al geen groots verleden wat het aan het bewind brengen van vrouwen betreft. Het waren niet de PvdA en de VVD die Nederland z’n eerste vrouwelijke minister gaven, maar het was een christelijke partij, de Katholieke Volks Partij (KVP), die in 1956 dr. Marga Klompé als eerste vrouw in het kabinet bracht.

Oordeel niet te snel en te hard (en daardoor te dom) over de SGP, maar gun de SGP de tijd om haar eigen visie en beleid te ontwikkelen, zoals andere partijen ook die tijd genomen en gekregen hebben. Trouwens, wat zeuren we over de SGP als we zien hoe organisaties als de Rotary (veelal keurige liberale heren) nog altijd vrouwen weten te weren, maar dan niet openlijk zoals de SGP, maar besmuikt. En wat te denken van de vele zogenaamd meer chique sportclubs die nog altijd een ballotagesysteem kennen?

SGP’ers, wees trots op uzelf en op de bijdrage die veel van uw vertegenwoordigers aan het maatschappelijk leven leveren. Laat u niet in een hoek duwen, maar kom er juist uit! En voer uw eigen beleid en regel uw eigen zaken. Dat roep ik u als overtuigd sociaal-democraat toe, juist omdat ik het voorrecht had velen van u van dichtbij te zien werken.

De auteur is oud-redacteur Opinie van het Utrechts Nieuwsblad en auteur van twee boeken over vrouwen in ons staatkundig bestel, de koninginnen Wilhelmina en Juliana.