Medicijn van hemelse Arts moet in dit leven ingenomen worden
Het zou een column worden over reguliere en alternatieve geneeswijzen. Met name over de onzin van de laatste. Totdat de dood er letterlijk naast werd gelegd. Zowel Smytegelt als, in navolging van hem, de schrijver W.F. Hermans riep ertoe op om de dood er eens naast te leggen. Maar wie doet dat uit eigener beweging? Zelfs dat valt je toe. Ongewild (want wie ziet immers uit naar de dood?) maar bevrijdend komt dan alles in een ander perspectief te staan. Niet als dooddoener dat het er allemaal niet toe doet. Maar juist als levende werkelijkheid dat het ertoe doet voorbereid te zijn op de dood.
In korte tijd vertrouwden we, als kerkelijke gemeente, die gemeenschap van heiligen, samen met de families, twee geliefde broeders aan de schoot van de aarde toe. In vertrouwen dat, hoewel hun lichamen in oneer gezaaid werden, ze in heerlijkheid zullen worden opgewekt. Niet omdat mensen dat zeggen maar omdat God het zegt. En je kunt ervan op aan dat wat Hij zegt, gebeuren zal.
Geneesmiddelen en geneeswijzen liggen opgesloten in het werk van Gods handen
De geliefde broeders namen, ieder op zijn eigen wijze, een grote plaats in de gemeente in. Ze laten een grote lege plek achter in de families en in de gemeente. In hun aardse leven waren ze voorbereid om te kunnen sterven en de eeuwigheid aan te doen. Omdat hun zaligheid uit genade voorbereid was in Jezus Christus en zij daarom tot nieuwe mensen in Christus gemaakt waren om goede werken te doen. Goede werken, die ook zijn voorbereid, zodat zij (en wij) erin zouden wandelen.
Deze aloude woorden van Paulus aan die andere gemeente, Efeze, vertolkt door de broeder ouderling uit de gemeente, haakten in. Alles is door Hem (voor)bereid opdat zij en wij toebereid kunnen zijn.
Die woorden gingen mee naar de laatste aardse rustplaats. Terwijl het ontzielde lichaam van de geliefde broeder afdaalde, ging de blik omhoog naar de dood aandoende bomen. Het blad was afgevallen en vergaan. Zo op het oog dorre en doodse bomen. Maar vol met knoppen waarin het leven, onzichtbaar voor ons oog, voorbereid wacht op betere tijden om het aangezicht van de aarde te vernieuwen. In de stilte, zoals die alleen op een begraafplaats te vinden is, klinkt het: „Ziet, Ik maak alle dingen nieuw.” Woorden die waarachtig en getrouw zijn, evenals de belofte dat, zolang de aarde zal bestaan, winter en zomer elkaar zullen afwisselen. Het voorbereide leven in de knoppen is er de getuige van. Pasen is hier even werkelijkheid: „Want nu de Heer is opgestaan, nu vangt het nieuwe leven aan. Een leven door zijn dood bereid, een leven tot in eeuwigheid.”
Tijdens het terugwandelen tussen de graven spreken de stenen op deze dodenakker. Ze vertellen dat geen alternatieve of reguliere geneeswijze ons helpt om de dood buiten de deur te houden. Voor iedereen komt de dag waarop men zeggen zal: „We kunnen niets meer voor u doen.” Of: „Er was niets meer aan te doen.” Dan staat elke geneeswijze, alternatief of regulier, met lege handen. Dan zijn er geen medicijnen die meer kunnen genezen. Alleen dat ene medicijn, dat niet redt van de dood maar wel eeuwig leven geeft. „Die in Mij gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven; en een iegelijk, die leeft, en in Mij gelooft, zal niet sterven in der eeuwigheid” (Johannes 11:25-26). Dat medicijn is voorbereid door de hemelse Arts en moet in dit leven ingenomen worden om voorbereid te kunnen sterven.
Voorbereid is het leven met Hem en door Hem. Hier op aarde en op de nieuwe aarde. Voorbereid is ook het leven in de natuur, dat wacht op de kracht van het zonlicht en zich verlengende dagen. Voorbereid is ook alles in Gods schepping wat kan dienen tot genezing van ziekten. Geneesmiddelen en geneeswijzen liggen opgesloten in het werk van Zijn handen. Aan ons de taak om ze te ontdekken, proberen ze te begrijpen en toe te passen. Voor wie de dood naast zijn of haar leven legt en wie in het geloof voor Gods aangezicht leeft, weet dat we de dood er niet mee voorkomen maar wel dat „na de dood het leven is bereid; God neemt mij op in Zijne heerlijkheid” (Psalm 49:6, berijmd).
De auteur is moleculair bioloog.
