De Waarheidsvriend

„„De universiteit wil diversiteit, maar door het samenvoegen van drie faculteiten verdwijnt die juist. De faculteit religie en theologie biedt nu nog enig tegenwicht aan het seculiere, progressieve, linkse geluid dat veel op de universiteit klinkt. Door een fusie zal de aandacht voor het christelijke fundament van de VU afnemen. Theologie, als onderdeel van een grotere faculteit, verwatert. Bij andere universiteiten is dat ook zo gegaan.” Dat was de klacht van de psychologiestudent Marlon Uljee. Vanwege verontrusting over de ingeslagen weg richtte hij de Vrijmoedige Studentenpartij op. Het stond te lezen in een artikel in het Reformatorisch Dagblad van 12 april vorig jaar.

De vrees van deze student is als sneeuw voor de zon verdwenen, zo blijkt uit een recent interview met drie hoogleraren: Van der Duijn Schouten, Van den Belt en Van Vlastuin in het RD (04-01-25). Boven het interview staat de kop: VU blijft goede keus voor studie theologie_._ Het interview laat zich lezen als een pr-praatje van een faculteit die zich in zwaar weer bevindt omdat de studenten weglopen, terwijl ‘Apeldoorn’ (TUA) groeit als nooit tevoren: 50 eerstejaars. Zelfs het Algemeen Dagblad berichtte erover (29-08-24). Alarm in theologenland. Het uitvoerige interview in het RD wil meer duidelijkheid scheppen over de positie van de VU.

Wie het hele interview leest, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat men voor een verloren zaak vecht. De schaalvergroting die nu aan de VU plaatsvindt (de theologie onderdeel van social sciences) is een bedreiging voor de theologie. De zorgen van de psychologiestudent die ik aan het begin citeerde, zijn, denk ik, terecht. Zal, om maar iets te noemen, de achterban van o.a. de Hersteld Hervormde Kerk zomaar accepteren dat de toekomstige predikanten opgeleid worden aan de faculteit van de social sciences? Is het niet begrijpelijk dat orthodoxe studenten naar de TUA gaan?

Het zal menige predikant die dit leest verbazen dat je theologie aan een universiteit moet studeren met het oog op het gesprek met de cultuur. Voor dat gesprek moest je in Leiden zijn maar niet in Utrecht, was destijds de teneur. Over het belang van het gesprek met de cultuur heb ik de bevindelijk-orthodoxe theologen nog nooit gehoord. K.H. Miskotte, om een belangrijke cultuurtheoloog te noemen, werd en wordt gewantrouwd. H. Jonker, gepromoveerd op Karl Jaspers, werd niet serieus genomen. En nu wordt ineens de cultuur belangrijk gevonden. Is dat geloofwaardig?

Theologie mag voor de VU onopgeefbaar zijn –vastgelegd in het bestuursreglement– maar wat zegt dat? Op dit moment is dat een theologie die de antithese afgezworen heeft. Kuyper en Bavinck behoren tot de mannenbroeders van weleer en we moeten hen niet verbinden met de VU van dit moment. Zij behoren tot het religieuze erfgoed.”
Dr. A.A.A. Prosman becommentarieert in de rubriek Uit de pers, in De Waarheidsvriend, het blad van de Gereformeerde Bond, een vraaggesprek met de hoogleraren F.A. van der Duijn Schouten, H. van den Belt en W. van Vlastuin in het Reformatorisch Dagblad van 4 januari. Dit nadat hij uit dat interview diverse passages heeft geciteerd.