Het Kind in de kribbe toont een open hemel
„Als ik Uw hemel zie, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren, die U hun plaats gegeven hebt, wat is dan de sterveling?” schrijft Psalm 8. Dit is precies waarom ik sinds mijn 15e zo gefascineerd ben door de sterrenhemel.
Hij kwam als een Kind in de kribbe. Dát is een open hemel!
Er valt zo veel te ontdekken in het heelal en met digitale fotografie kunnen we prachtige objecten vastleggen. De dichtstbijzijnde nevels –dat zijn interstellaire gas- en stofwolken in de ruimte– op deze foto’s staan op ongeveer 400 lichtjaar afstand, de verste op 2,5 miljoen lichtjaar. Dat is duizelingwekkend! En toch is dit, naar de maatstaven van het universum, nog dichtbij. Als we nadenken over de oneindige diepten van het heelal, zouden we bang kunnen worden omdat we slechts een stipje zijn in een vijandige omgeving. Maar het is juist een wonder dat we weten dat alles is gemaakt door het eeuwige Woord van God. Hij kwam als een Kind in de kribbe. Dát is een open hemel!
Wim van Cappellen (1957) heeft in veertig jaar tijd veel mensen gefotografeerd. Nu hij gepensioneerd is, probeert hij in de stilte van de nacht, bij helder weer, minder beweeglijke objecten vast te leggen en wijdt hij zich aan astrofotografie. Een meer technische uitdaging op de rand van het waarneembare.