Jezus wist „dat Zijn ure gekomen was, dat Hij uit deze wereld zou overgaan tot den Vader”. Tot dit weten leidde Hem, Die Zich kende als het Lam dat de zonde der wereld droeg, de Heilige Geest. Met die Geest was Hij van de Vader gezalfd. De Heilige Geest leidde Hem daartoe door de overdenking van de betekenis van het paasfeest. Zo wist Hij het: „In deze week word Ik geslacht, en door Mijn bloed is Mijn Israël ver­lost van de verderver. Uit dit Egypte der wereld trek Ik Mijn Israël met Mij in de eeuwige rust, in het huis des Vaders.”

Deze wereld was voor Hem een waar Egypte ge­weest. De broederen in alles gelijk geworden, had Hij voor hen geleden en was voor hen verzocht geweest, had voor hen de moord in dit Egypte gesmaakt, en was voor hen geslagen geworden met de staf van de drijver, die het volle getal tichelstenen wil, en het stro daarbij. Nu zou Hij uit deze wereld, die Hem vreemd was gebleven, overgaan tot de Vader, in de schoot van Zijn Vader, om de ganse erfenis te ontvangen, Hem door de Vader beloofd, het loon van de arbeid van Zijn ziel. Dit overgaan, de overwinning, het aanschouwen, het weerzien van de Vader, Die Hem had gezonden, was Hem aan tafel met de ganse macht der volzaligheid Gods voor de geest gekomen.

H.F. Kohlbrugge, predikant te Elberfeld ”Lijdensstoffen”, 1849)